به گزارش بازی دراز، سنگ نوشته 4 هزار و 800 ساله قرار گرفته روی کوه «پاتیر» در سرپل ذهاب امروز به دلیل کم توجهی در حال تخریب است و نیاز به نگاه ویژه مسئولان مربوطه برای جلوگیری از نابودی دارد.
گفته می‌شود، این سنگ نوشته را «آنوبانی نی» پادشاه مقتدر«لولوبیان» به یاد فتوحات و پیروزی هایش، به خط آکدی نگاشته است، در این کتیبه آمده است: « آن کس که این نقوش و این لوح را محو کند، به نفرین و لعنت آنو، آنوتروم، بل، بلیت، رامان، ایشتار، سین وشمش گرفتار و تا 2 نسل او برباد رواد».
نقش برجسته «آنوبانی نی» از قدیمی‌ترین نقش برجسته‌های جهان است که در 120 کیلومتری کرمانشاه و در شهرستان سرپلذهاب بر صخره‌ای معروف به «میان‌کل» قرار دارد.بسیاری از مورخان، این نقش را قدیمی‌ترین سنگ‌نوشته آسیا می‌دانند.
ابن خلدون در این باره می‌گوید: «سنگ نوشته شاه آنوبانی نی مهمترین و قدیمی‌ترین سنگ نوشته‌ای است که من در آسیا با آن برخورد کردم». همچنین بسیاری از مورخان، نقش بیستون را تقلیدی از نقش آنوبانی نی می‌دانند.
علیرضا مرادی بیستونی، از مسئولان میراث فرهنگی استان کرمانشاه معتقد است: نقش برجسته آنوبانی نی قدیمی‌ترین نقش برجسته خاورمیانه و از کهن‌ترین نقش برجسته‌های جهان به شمار می‌آید که شبیه به کتیبه داریوش بزرگ در بیستون است و تفاوت آنها در ابزارهایی است که پادشاهان این 2 اثر تاریخی به دست گرفته‌اند. اگرچه اهمیت تاریخی و جاذبه گردشگری این نقش بالاست و همگی متفق القول بر ارزش آن
تأکید کرده‌اند، اما جالب است بدانیم که امروز از همین اثر با ارزش در واقع چیزی باقی‌نمانده است.
این اثر سال‌ها در مجاورت دستشویی یکی از مدارس شهرستان سرپل ذهاب قرار داشت و با بی‌توجهی کامل مسئولان سازمان میراث فرهنگی استان کرمانشاه مواجه بود و تنها توجهی که امروز به آن شده، تفکیک آن از همجواریش با دستشویی مدرسه بوده و دیگر کوچکترین حرکت مثبتی برای حفظ یا مرمت آن صورت نگرفته و تلاش‌ها و خواست‌های مردم و مسئولان محلی این شهرستان نیز راه به جایی نبرده است.
امروز از این اثر تاریخی و مهم که می‌توانست جاذبه گردشگری این شهر به حساب آید به علت کم توجهی تنها اثر کم رنگی روی کوه دیده می‌شود.
مسئول میراث فرهنگی ،صنایع دستی و گردشکری شهرستان سرپلذهاب در گفتگو با خبرنگار مانقش برجسته آنوبانی نی را اولین هنر معماری روی سنگ در خاورمیانه عنوان کردوبابیان اینکه انجام اقدامات درخوراین اثرنیازمند تخصیص اعتبارات درسال 1394 است گفت :دربازدیدی که استاندارکرمانشاه درجریان سفر نوروزی امسال خود به سرپلذهاب از محل آثار تاریخی آنوبانی نی داشتند براهمیت این نقش برجسته که یک اثر تاریخی با قدمت بسیاراست و لزوم رفع مشکلات موجودآن برای معرض عمومی تاکید شد.
مظفرغلامی درادامه از تصویب طرح احداث واحدآموزشی کنار این اثر در یک نقطه دیگرازشهرستان باهمکاری میراث فرهنگی وشهرداری درشورای اداری شهرستان خبردادوافزود با اجرای این طرح ساختمان این واحدآموزشی در اختیار میراث فرهنگی ،صنایع دستی وگردشگری قرار میگیرد که درآن سایت دوره ساسانی وسایت آنوبانی نی ایجادخواهدشد.
وی اجرای این طرح را بسیار مفیددانست واذعان داشت: بااین کار می توان اقدامات موثری درجهت معرفی هرچه بیشتر این اثرتاریخی وثبت جهانی آن انجام داد .
همچنین تلاشهای اخیرشورای شهرکه چند بار نامه‌هایی مبنی بر لزوم حفظ و بازسازی این اثر ارزشمند به مسئولان استان کرمانشاه و حتی کشور نوشته اند، متأسفانه بی نتیجه مانده است.
حفظ آثار ارزشمند تاریخی به عنوان میراث ماندگار تمدن کشورمان بر عهده همه سازمان هاست و امیدواریم مسئولان توجه ویژه‌ای به این اثر داشته باشند تا شاهد تخریب کامل آن نباشیم.
سنگ برجسته های 4500 ساله آنوبانی‌نی که از بعد قدمت تاریخی، کهن تر از بیستون جهانی و تخت جمشید پر آوازه است، کنار محوطه یکی ازمدارس شهرستان سرپل ذهاب، بازیچه دست دانش آموزان شده است.
امروز کتیبه هایی با این ارزش و قدمت که سندی محکم از تمدن ایران هستند و شکوه تاریخ کهن ما را نشا‌ن می‌دهند، کنار محوطه‌ی یک دبیرستان قرار دارند که متأسفانه نه حریم این آثار رعایت شده و نه تدابیری برای حفظ و نگهداری آنها اتخاذ شده است.
اثری با این پیشینه و قدمت تنها در گوشه ای بی تفاوت رها شده است وباادامه این روند دیری نخواهد پایید که از این سنگ نگاره های پر از مجد و عظمت به واسطه ی اثرات جوی و طبیعی، باران های اسیدی و عوامل انسانی تنها نامی از آن باقی خواهدماند.
به راستی اگر این اثر با یک دهم این قدمت در هر کشور دیگری قرار داشت علاوه بر حفظ و نگهداری درست و اصولی از آن، چه میزان توریست را تنها به واسطه همین یک اثر به کشورشان می کشاندند و چه بهره برداری های سیاسی و اقتصادی از آن می کردند؟
این در حالی است که آنوبانی نی کهن به فراموشی سپرده شده است و به عبارت درست تر، فاصله اش تا نابودی و محو شدن از حافظه تاریخ، یک قدم است.
ما تنها می توانیم امیدوار باشیم تا شاید مسئول یا مسئولینی دلسوز با اقداماتی درست و سنجیده مانع از پاک شدن قسمتی از حافظه ی تاریخی دور دست کشورمان شوند تا آیندگان نیز بتوانند نظاره گر شکوه تاریخ و تمدن گذشته این مرز و بوم باشند.
انتهای پیام /
