اول ذیحجه، روزی مبارک برای همه کسانی است که دل به زندگی فاطمی داده تا شادی خود را با خاطره همیشه روشن آن روز مبارک، پیوند زنند. پیوندی آسمانی که رضایت خدا و رسولش را دارد و به این خاطر است که یک پیوند با این ویژگی ها پیوند آسمانی لقب می گیرد.
حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س) در این روز توسط پیامبر اکرم (ص) به ازدواج یکدیگر درآمده اند.
آن روز حضرت علی (ع) 21 سال و حضرت زهرا (س)9 ساله بودند که ازدواج در این سن برای بانوان آن زمان امری عادی به حساب می آمد.
چه افراد ثروتمندی که برای ازدواج با حضرت فاطمه (س) اعلام آمدگی کردند اما پیامبر(ص) تنها یک پاسخ به آنان داد و آن این بود که “در این خصوص منتظر وحی الهی هستم.
عشق واقعی
در جریان ازدواج آن دو بزرگوار که به فرموده حضرت رسول(ص) خداوند فاطمه را به ازدواج علی در آورد نکات بسیار مهم آموزشی و الگویی وجود دارد که از آن جمله می توان به کفو و همتا بودن، خواستگاری بدون واسطه، قناعت، دوری از اشرافی گری و تجملات، سخت نگرفتن بر همدیگر، ملاک قراردادن معیارها و خصوصیات معنوی و دینی و اخلاقی، مهریه پایین، بنا کردن زندگی بر پایه محبت و عشق واقعی از روی شناخت، حجب و حیا و... اشاره کرد.
پیامبر گرامی اسلام (ص) ازدواج دخترش را به ساده ترین و راحت ترین شیوه انجام داد تا برای همه جوانانی که در آستانه زندگی مشترک هستند، سرمشق نیکویی باقی بماند.
مهریه 500 درهمی
مهریه 500 درهمی برای فاطمه(س) مهتر زنان نیز، به همین هدف صورت گرفت. در روایات، افزون بر این مهریه که جنبه مادی و مالی دارد، مهریه های معنوی دیگری نیز برای آن بانوی بزرگ گفته شده است.
در روایتی می خوانیم که حضرت زهرا(س) از پدر تقاضا کرد که آن حضرت از خدا بخواهند تا مهریه اش را شفاعت از مسلمانان گناهکار قرار دهد. این خواسته حضرت مستجاب شد و فاطمه (س)ع شفیع و واسطه بخشش گناهکاران قرار گرفت.
پس از انجام خواستگاری و مراسم عقد وقت آن رسید که حضرت علی علیه السلام برای همسر گرامی خود اثاثی تهیه کند و زندگی مشترک خود را با دختر پیامبر(ص) آغاز کند.
در آن زمان تمام دارایی حضرت علی(ع) ع منحصر به شمشیر و زرهی بود که می توانست به وسیله آن ها در راه خدا جهاد کند و شتری نیز داشت که با آن در باغستان های مدینه کار می کرد و خود را از میهمانی انصار بی نیاز می ساخت. پیامبر اکرم (ص) پذیرفت که حضرت علیی(ع) زره خود را بفروشد و به عنوان جزئی از مهریه فاطمه(س) در اختیار پیامبر بگذارد.
زره به چهارصد درهم به فروش رفت. پیامبر قدری از آن را در اختیار بلال گذاشت تا برای حضرت زهرا(س) عطر بخرد و باقیمانده را به عمار یاسر و گروهی از یاران خود داد تا برای فاطمه (س) و علی (ع) لوازم منزل تهیه کنند.از صورت جهیزیه حضرت زهرا (س) می توان به وضع زندگی بانوی بزرگوار اسلام به خوبی پی برد.
جهیزیه ساده
برای زندگی مشترک این زوج آسمانی جهیزیه ای ساده تهیه شد که چیزی جز شانزده یا نوزده قلم جنس نبود که فقط شانزده عدد آن اسباب و وسیله ی مختصری یک زندگی کوچک بود.
وقتی چشمان مبارک رسول خدا (ص) به آن جهاز مختصر افتاد، سرش را به جانب آسمان بلند کرد و فرمود:« ظروف و زندگی را بر کسانی که بیشتر خداوند و وسایلشان گلی و سفالین است مبارک گردان».
مراسمی بی ریا در نهایت سادگی برگزار شد، با این حال، تمام مردم شهر مدینه به ولیمه فراخوانده شدند. آن ها، شادی کنان و دعاگویان، بدور از هر آن چه ذره ای نارضایتی خداوند را در پی داشته باشد، در مراسم حاضر شدند؛ مراسمی پاک، بزرگ، شکوه مند و مورد پسند خالق این پیوند مبارک، که گویی ازآسمان نیز سلام و تبریک بر آن می بارید.
زندگی مشترک علی (ع) و فاطمه (س) در خانه ای ساده اما پر از نور و مهر آغاز شد.
زهرا (س) رازدار امیر مومنان(ع) بود علی (ع)علیه السلام پناهگاه فاطمه(س) ؛ تا آنجا که حضرتش با نگاهی به زندگی خویش فرمود: «هیچ گاه فاطمه از من نرنجید و او نیز هرگز مرا نرنجاند. او را به هیچ کاری مجبور نکردم و او نیز مرا آزرده خاطر نساخت. در هیچ امری، قدمی برخلاف میل باطنی من برنداشت و هرگاه به چهره اش نگاه می کردم، تمام غصه هایم برطرف می شد و دردهایم را فراموش می کردم». آن حضرت در جایی دیگر می فرماید: «به خدا قسم هرگز کاری نکردم که فاطمه خمشگین شود؛ اونیز هیچ گاه مرا خشمگین نکرد».
ماجرای ازدواج حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(س) نکات ارزشمند و بسیار مهمی دارد که اگر خواهان سعادت هستیم باید از آن الگو بگیریم.