رعایت پروتکل های بهداشتی یک مسئولیت اجتماعی است
زهره بابایی / حقوقدان - فعال مدنی
جوامع بشری همواره با بحرانهای مختلفی مواجه بوده و خواهد بود و تحت تاثیر این بحران ها ، شاهد چگونگی رفتارهای پرسش برانگیز و گاه تاسف بار اجتماعی بسیاری از شهروندان دربرابر این حوادث ، اتفاقات و بحران ها بوده ایم!
همانگونه که از مفهوم این واژه " بحران " هویداست ، نشانه اتفاقی ناخوشایند است که زندگی انسانهای بسیاری را در معرض خطر و نابودی قرار می دهد .
اما یکی از هولناک ترین این موارد که در طول تاریخ افراد و یا حتی جوامع زیادی را به فنا و مرگ کشانده ، بیماریهای جمعی ( همه گیر ) و واگیر است.
وبا ، طاعون ، تیفوس ، مالاریا ، حصبه ، آنفلوآنزا و .... از این دسته اتفاقات و بیماریهای خطرناک و مورد اشاره هستند که در برخی موارد و برهه هایی از زمان میلیون ها نفر را به قربانگاه فرستاده اند .
مهمترین دلیل آن ناشناخته این بیماریها در مقابل دانش ناچیز بشر در آن مقطع و مهمتر از آن عدم شناخت اجتماعی از چگونگی برخورد جامعه با این بیماریها و عدم احساس مسئولیت اجتماعی شهروندان و مردم در قبال یکدیگر است!
بعبارتی مردم بدون پایبندی به تعهدات انسانی و اجتماعی در برابر همدیگر خود باعث نشر بیشتر بیماری و بالتبع افزایش فراوان قربانیان آن بوده اند !
این مقدمه کوتاه را بدین نیت بیان کردم که به باور نگارنده در روزهایی که ویروس کرونا به مانند بخشهایی از تاریخ پیشنیان ما بعنوان یک بیماری فراگیر و مسری در حال شیوع است و باعث مرگ صدها نفر در روز و داغدار شدن خانواده های بسیاری می شود مهمترین عاملی که باعث تسریع و افزایش نگران کننده روند این اتفاقات تلخ و ناگوار می شود عدم پایبندی شهروندان به یک تعهدی به نام مسئولیت اجتماعی ست!
حال مفهوم و منظور از این تعهد و مسئولیت اجتماعی چیست ؟! آری این موضوع را باید یک تعهد و وظیفه همه ما در برابر بزرگترین حق یک انسان که همانا حیات و زندگی است تفهیم کرد و سوای عوام ، وظیفه ما فعالان اجتماعی ، فرهنگی و ... به سهم خود در تبیین این مهم و تشریح آن بعنوان یک ضرورت اجتماعی برای شهروندان بکوشیم.
اگر نخست خود به رعایت پروتکل های بهداشتی از جمله رعایت بهداشت فردی ، ماسک زدن ، رعایت فاصله اجتماعی ... پایبند باشیم می توانیم این موضوع را به جامعه اطراف خود ، هر کدام به سهمی و توانی ، تعمیم دهیم.
بر این باورم که همه ما می توانیم در این روزهای سخت و طاقت فرسا با رعایت ابتدایی ترین مسائل بهداشتی و پروتکل ها دربرابر سلامت خود ، خانواده و جامعه مسئولیت اجتماعی خود را ادا کرده و از داغدارشدن خانواده های بسیاری و حتی در سوگ نشستن عزیزان خود و فرسایش جسم و روح کادر درمان تلاشگر اعم از پرستار ، پزشک و تمام عوامل بهداشتی و درمانی جلوگیری کنیم و کمک کنیم برای بازگشت زندگی به روال عادی سهم و دین خود را ادا کرده باشیم.