بازی دراز 1404/شاید کمتر کسی اسم فیلم سنگسار ثریا را نشنیده باشد، فیلمی به کارگردانی سیروس نورسته و تهیه کنندگی کمپانی ام پاور پیکچرز و ساخته شده بر اساس رمانی به نویسندگی فریدون صاحب جمع ، در سال 2008 در آمریکا در راستای نقص حقوق بشر و سنگسار در ایران ساخته و منتشر شد.
فیلمی که تا مدتها اعتراضات ایرانی ها را در بر داشت و هر بیننده غیر ایرانی را نسبت به مردان ایرانی بدبین میکرد.
نمی خواهم در خصوص این فیلم چیزی بنویسم هدف از یادآوری سنگسار ثریا نقدی بر خانه پدری است ، فیلمی که بعد از دو سال به لطف مدیران سینمایی جدید موفق به حضور در جشنواره شد.
فیلمی از خانواده ی مذهبی و معتقد ایرانی که نماد ظلم و ستم به زن ایرانی می باشد ، فیلمی که داستان آن مورد پسند مدیران جشنواره و شبه روشنفکران وطنی قرار گرفته است.
اوج خشونت و رفتار مردان نسبت به زنان در این فیلم به حدی است که اصلا نیازی به نقد آن نیست، کافیست یکبار آن را ببینید یا داستانش را بخوانید ، هر خواننده یا بیننده ایی را به نقد می آورد.
فیلمی که نشان از غیرت ایرانیان دارد که به این اسم دست به کشتن زنان و دختران خود می زنند .
میزان خشونت این فیلم به حدی است که در زمان پخش آن درپردیس سینمایی ملت دو نفر به علت وخیم شدن حالشان از سینما خارج می شوند ، در حالی که این خشونت را به تاریخ ایران و ایرانینسبت داده اند.
سوال اینجاست ، اگر این فیلم توسط شخصی به غیر از کیانوش عیاری و در کشوری به جز ایران ساخته می شد به آن چه لقبی می دادند ؟ مگر غیر از این می شد که مانند سنگسار ثریا لقبی ضد ایرانی می گرفت ؟
در تمام طول این فیلم حتی یک لحظه هم تصویر مثبتی از ایرانی نشان داده نمی شود ولی چون درایران ساخته شده است باید دولت یازدهم اجازه راه یافتن به جشنواره را به آن بدهد در حالی که اینفیلم در دولت دهم توقیف شده بود ؟
چرا فیلمی در راستای نقد تعصب ساخته شود که حتی یک شخصیت متعادل در آن وجود نداشته باشد؟ چرا باید تمام شخصیت های فلاکت زده ی این فیلم افرادی ظاهرا مذهبی باشند ؟ چرا باید فیلمیبه روی پرده سینما برود که هر شخص غیر ایرانی آن را ببیند لقب تاتار و وحشی به ایران بدهد و ذهنیت سیاهی از ایران و ایران زمین پیدا کند؟
با همه این اوصاف باید گفت خانه پدری یک اثر یکسویه و دروغ از تاریخ ایران است. فیلمی کهتصویری به شدت منفی و مأیوسکننده از سرگذشت زنان در ایران ارائه میدهد. فیلمی تلخ که حتیاگر از روی اشکالات محتواییاش نیز بگذریم، نمایش آن برای روحیه جامعه به شدت مضر و خطرناک است. فیلمی که اگر مشابه آن در کشوری مانند آمریکا هم ساخته میشد با درجهبندی شدیدسنی به نمایش در میآمد و به صورت عمومی به نمایش گذاشته نمی شد.
