به گزارش بازی دراز، بهورز کلمه ناآشنایی است، نه در جامعه شناسانده شده نه در سازمان، چرا که سازمانی نبوده و نیست که از او حمایت کند!!
این نماد مظلومیت اوست که همکارانش در بخشهای دیگر وزارت او را نمیشناسند، مگر میشود عنصری که این همه تحول در طی سالهای دراز بعد انقلاب انجام داده و در کشیدن ترمز رشد بیرویه جمعیت و توقف مرگومیر مادران، کودکان و توقف بیماریهای واگیردار و غیر واگیردار این همه افتخار نصیب وزارت و کل نظام کرده اینقدر گمنام بماند؟!
مایه تاسف است در روز بهورز صداوسیما نامی از ما نبرد و تنها یک ربع ساعت برنامه اختصاصی شبکه سلامت رادیو به بهورزان تعلق گرفت، آنهم با کلی ایراد، مایه بسی تاسف است که کسانی نامش را میبرند و نانش را میخورند ولیکن نامی از او نمیبرند.
طی حدود ۳۷ سال عمر بهورزی، تحولات عظیمی در بخش بهداشت و درمان توسط این نیروی بینام و نشان انجام گرفته که نماد رشد و توسعهیافتگی این مملکت شده و شاخصهای بهداشتی را تا سطح پیشرفتهترین کشورها ارتقاء داده ولی خود همچنان مظلوم و در حاشیه مانده است، مطالبات بهحق و قانونی بهورز اعم از احتساب دوره آموزش ضمن خدمت بهعنوان سنوات خدمتی و قرار گرفتن در مشاغل سخت و بهرهبردن از حق انتقال و ارتقاء و تغییر پست و بازنشستگی پیش از موعد و برخورداری از حقوق مالی و مادی یکسان با همسنخان و همکارانش در سایر بخشهای وزارت همچنان راکد و بینتیجه مانده و موردتوجه واقع نشده است.
تجلیل و پاسداشت از این نیروی تاثیرگذار که آچار فرانسه سیستم بوده و همه امورهای بهداشت درمان را در واحدهای بهداشت محیط، بیماریها، خانواده، مدارس، حرفهای و....را یکجا انجام میدهد حق مسلم و بجای اوست و بیتوجهی مسئولین نسبت به این اهم را برای خود مبهم میداند.
انتظار میرود و میرفت در این روزها که سالروز بهورز است حداقل تجلیلی میشد که نشد! چرا که روزش نیز همچون خود مظلوم و بینام است.
حدود ۳۵ هزار بهورز در ۱۸ هزار خانه بهداشت مشغول خدمت هستند و کارکنترین نیروهای وزارت بهداشت و درمان همین بهورزان هستند، در سالهای گذشته مسئولین وزارت اعم از وزیر و معاونین قولهای زیادی در جهت حل مشکلات و معضلات بهورزان دادهاند اما متاسفانه در انبوه قولهایشان به گوش فراموشی سپرده شدهاند. اجرای طرح تحول سلامت که بیشترین فشار کاریاش بر بهورز تحمیل شد و حتی سبب شد ساعات کار بهورز افزایش یابد کمترین تاثیری بر بهبود وضع معیشتی بهورز نگذاشت، حقوق پزشکان و پرستاران چندین برابر شد و کارانههای میلیونی نصیب کسانی شد که کمترین سهم را در این تحول داشتند و حداقل کارانه مجددا به بهورز نیروی خط مقدم و بی سنگر تعلق گرفت و وعده مسئولین در این بخش نیز فراموش شد.
بدون شک توجه بیشتر به جایگاه و نقش بهورز و اعتماد بیشتر به این نیروهای خلاق و زجرکشیده و متخصص و تحصیلکرده و کارکشته باعث افزایش توان بازدهی وزارت خواهد شد و بیتوجهی به این نیروهای خدوم دودش به چشم مسئولین و مردم خواهد رفت.
امیدواریم قوانین و مقررات بازنگری شود و حقوحقوق این حقطلبان به طرز شایستهای ادا شود.