به گزارش گروه علم و پیشرفت خبرگزاری فارس به نقل از اینترستینگ انجینیرینگ، دو جنگنده چینی به نامهای J-36 و J-50 نمایانگر تلاش چین برای تسلط هوایی در نبردهای آینده بوده و این کشور را در میان اولین کشورهایی قرار میدهند که هواپیماهای جنگی نسل ششم را آزمایش میکنند.در سالهای اخیر، رقابت بین قدرتهای بزرگ به طور فزایندهای بر روی توسعه صنعت هوانوردی نظامی نسل جدید متمرکز شده و یکی از مهمترین تحولات در این زمینه، ساخت هواپیماهای جنگنده نسل ششم چین است.این جنگندههای نسل ششم بسیار فراتر از هواپیماهای نسل پنجم امروزی مانند F-35 یا J-20 چین هستند و به جای تمرکز صرف بر پنهانکاری و سرعت، به گونهای طراحی شدهاند که به عنوان بخشی از یک سیستم شبکهای عمل کنند. چین دیگر در مرحله مفهومی یا در حال طراحی هواپیماهای مذکور نیست و پرواز آزمایشی آنها آغاز شده است. انتظار می رود هر دو جنگنده تا یک دهه دیگر عملیاتی شوند. جنگنده J-36 در درجه اول برای کسب برتری هوایی و اجرای ماموریتهای دوربرد طراحی شده و در نهایت ممکن است مکمل یا جایگزین جنگندههای نسل پنجم قبلی در نیروی هوایی چین شود.جنگنده J-36 به علت طراحی بدون دم، دید رادار را کاهش داده و بازدهی آیرودینامیکی را بهبود میبخشد. این نوع طراحی همچنین ذخیره سوخت داخلی بیشتر را ممکن میکند که برای عملیات دوربرد آن در مناطقی مانند منطقه اقیانوس آرام ضروری است.انتظار میرود نصب محفظههای داخلی تسلیحات، ویژگی اصلی این هواپیما باشند و به آن اجازه دهند موشکها و سایر محمولهها را بدون به خطر انداختن توان پنهانکاری حمل کند.
یکی از مهمترین جنبههای J-36، اتکای آن به هوش مصنوعی و ادغام حسگرها است. این هواپیما به جای اینکه صرفاً به عنوان یک جنگنده منفرد عمل کند، به عنوان یک گره فرماندهی عمل کرده و اطلاعات را از حسگرهای متعدد جمعآوری کرده و آن را در یک شبکه رزمی گستردهتر به اشتراک می گذارد.جنگنده J-36 میتواند در درگیریهای آینده، هواپیماهای بدون سرنشین را هم هدایت کند، جنگ الکترونیکی را مدیریت کند یا حملات دوربرد را هماهنگ کند. این رویکرد نشان دهنده تغییر سیاست چین از مسیر ساخت جنگنده های تکی به سمت راه اندازی سیستمهای رزمی هوایی کاملاً یکپارچه است.چین علاوه بر ساخت جنگنده J-36، در حال تولید یک هواپیمای نسل ششم دیگر به نام J-50 نیز هست که برای فعالیت بر روی ناو هواپیمابر بهینه سازی شده است. هواپیماهای مستقر بر روی ناو هواپیمابر با چالشهای منحصر به فردی از جمله باند پرواز کوتاه ، فرودهای پراسترس و فضای ذخیرهسازی محدود مواجه هستند. در نتیجه، J-50 به طور ساختاری تقویت شده، ارابههای فرود قویتری دارد و احتمالاً بالهای تاشوی سازگار با ناوهای هواپیمابر به آن اضافه شده است.
پیکربندی دو موتوره جنگنده J-50 ایمنی و قدرت بیشتری را برای آن در زمان فرود بر روی ناو هواپیمابر ایجاد خواهد کرد. J-50 احتمالاً به عنوان ستون فقرات آینده ناوگان هوایی ناوهای هواپیمابر چین عمل خواهد کرد و عملیات خود را از روی سطح کشتیهای پیشرفتهای مانند Type 003 Fujian و ناوهای هواپیمابر دیگر انجام خواهد داد. مجموعه ماموریتهای آن احتمالاً شامل دفاع هوایی، حفاظت از ناوگان و اعمال قدرت به دور از خط ساحلی چین خواهد بود.