اما فشار بالا روحی و روانی ، افسردگی و دوری از خانواده علارغم تلاشهای بسیار زیاد مقامات این کشور منجر به خودکشی تعداد بالایی از سربازان آمریکایی به صورت سالیانه شده است.
جنگ های پی در پی آمریکایی ها یکی از عاملهای اصلی این افسردگی ها و خودکشی ها می باشد.
تحلیلگران معتقدند که آمار جدید منتشر شده از سوی ارتش آمریکا تنها حکایتگر بخش کوچکی از مشکلات روانشناختی سربازان این کشور است که در جریان یک دهه جنگ در کشورهای عراق و افغانستان از نظر روانی "فرسوده" شده اند.
ژنرال مارتین دمپسی، از مقام های عالیرتبه ارتش آمریکا به ناتوانی این نهاد نظامی برای کنترل و کاهش میزان خودکشی در میان سربازان اشاره کرده و می گوید: "پیوستن به ارتش، به طور معمول و در حدود ۸۰ درصد موارد منجر به قوی تر شدن ابعاد شخصیتی افراد می شود و ما باید علت این را بدانیم که چطور ارتشی شدن به قوی تر شدن این ۸۰ درصد می انجامد اما همزمان به ضربه پذیر و ضعیف تر شدن ۲۰ درصد دیگر منجر می شود."
خودکشی و رواج ناراحتی های روانی در میان سربازان آمریکایی موضوع جدیدی نیست و جدی ترین اخبار دراین مورد به موج بزرگ خودکشی سربازان آمریکایی بازگشته از جنگ ویتنام در دهه ۷۰ میلادی باز می گردد.
در حقیقت، بسیاری از روانپزشکان و روانشناسان آمریکایی معتقدند که تحقیقات در زمینه علل خودکشی سربازان باقی مانده از جنگ ویتنام یکی از عرصه هایی بوده که به تغییرات بسیاری در دانش روانپزشکی انجامید.
خودکشی در میان سربازان فعال در میادین جنگ و حتی در میان سربازان ذخیره و به دور از جبهه جنگ، از مشکلات اصلی ارتش های دنیا محسوب می شود که مواجهه با آن توسط نهادهای نظامی در طول چند دهه گذشته به شکل گیری شاخه ای از روانشناسی تحت عنوان "روانسنجی" انجامیده و بسیاری از تست های شخصیت رایج امروزی، نخستین بار برای ارزیابی و اندازه گیری ابعاد شخصیتی و روانی نظامیان طراحی شده اند.
