به گزارش بازی دراز، پس از شنیدن کلمه ازدواج از اولین موضوعاتی که به ذهن همه ما خطور می کند موانع ازدواج است.
حداقل برای بسیاری از جوانان کشور که اکثریت جمعیت ما را تشکیل می دهند، ازدواج هم چون سنگ بزرگی است که سرراهشان قرار گرفته است یا باید خود را برای آزمودن آ ن آماده کنند و یا تغییر مسیر دهند و از خیر آن بگذرند. باتوجه به بافت فرهنگی، مذهبی و سنتی زندگی ایرانیان، ازدواج از دیرباز یک امر مقدس و بسیار مبارک بوده و آرزوی هر پدر و مادر ایرانی دیدن فرزندان خود در لباس عروسی و دامادی است، حال چه شده که این امر میمون و مبارک دغدغه خانواده ها، نهادها، سازمان ها، دانشگاه ها، دولتمردان، کارشناسان، مشاوران و محققان شده است؟
واقعیت این است که همه ما می توانیم با شنیدن خاطرات ازدواج نسل های گذشته پی به تفاوت زندگی گذشتگان با نسل امروز و در حقیقت گذار جامعه ایرانی از سنت به مدرنیسم ببریم.
آن چه امروز در جامعه ما به عنوان دغدغه ازدواج جوانان مطرح می شود حاصل جمع پدیده های متعدد فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی طی دهه های گذشته در کشور است که با پیشرفت صنعتی، توسعه مدرنیسم و تحولات چشمگیر فرهنگی و اجتماعی زوال سنت ها و ظهور پدیده های نوین را به همراه آورده است. جامعه ایرانی در کشاکش پذیرفتن قواعد دنیای جدید و دلبسته به سنت ها و آیین گذشتگان، سخت در تلاش است تا هویت خود را از دست ندهد و سنت های خود را فرو نگذارد.
تلاش برای ارائه سلسله گزارش های جدید درباره موانع ازدواج در شرایط کنونی جامعه در واقع کاوشی دردل اجتماع، فرهنگ، سنت و باورها و آن چه این پدیده ها را تحت تاثیر گذاشته است، می باشد.
مشکلات فرهنگی بیش از عوامل مالی و اقتصادی مانع ازدواج جوانان است. طبق بررسی های انجام شده جوانان عمدتا مسئله مالی را به عنوان مانع اصلی ازدواج بیان می کنند در حالی که این امر را نمی توان به عنوان مسئله اصلی برشمرد.
باید رویکرد توجه به ازدواج آسان و پایدار در دستور کار قرار گیرد. ازدواج به زمینه ها، اقدامات و زیرساخت هایی احتیاج دارد که بخشی از آن مادی و بخشی غیرمادی است.
نادیده گرفتن مسائل فرهنگی در ازدواج به اندازه نادیده گرفتن امکانات مادی، مسکن و اشتغال و نیازهای اولیه زندگی خطاست. اما این که مسائل فرهنگی می تواند بخش مهمی از مشکل ازدواج جوانان را رفع کند، تردیدی وجود ندارد. چرا که ما از شیوه های آسان و الگوهایی که از آن ها نام می بریم و کمتر توجه می کنیم، غافل شده ایم. روز ازدواج حضرت علی(ع)، حضرت فاطمه(س) روز ازدواج نام گذاری شده بدون این که بتوانیم از آن ها الگوبرداری کنیم. آن بزرگواران با حداقل ها تشکیل زندگی دادند و به جای پرداختن به مادیات به معنویات توجه کردند.
اگر به مسائلی که در خواستگاری ها مطرح می شود، توجه کنید اولین سوالی که از جوان پرسیده می شود امکانات مادی، خودرو و منزل است به عبارتی شاخص های مادی بر شاخص های فرهنگی و معنوی غلبه کرده است. در حالی که طبیعی است دانشجویی که قصد ازدواج دارد، امکانات مادی مناسبی در اختیار ندارد و باید تحت حمایت خانواده اش ازدواج کند.
اما کارشناسان مسائل اجتماعی بر مسائل متعددی در بحث موانع ازدواج تاکید می کنند و با توجه شرایط کنونی کشور که زیرساخت های مناسب برای ازدواج جوانان فراهم نیست، زندگی مشترک زیر یک سقف برای جوانان اتفاق نمی افتد. به عبارتی ابتدا باید در جامعه اشتغال ایجاد شود و سپس برای اشتغال جوانان تبلیغ شود تا بعد از این که جوان کاری پیدا کرد، آن وقت مسئله ازدواج مطرح شود.
درواقع مشکلات اقتصادی ،بزرگ ترین مانع ازدواج جوانان است. فراهم کردن زمینه ازدواج در واقع در ایجاد زمینه اشتغال و ساخت مسکن ارزان خلاصه می شود. یعنی جوان باید بتواند درآمد کافی و سرپناهی داشته باشد تا اقدام به تشکیل زندگی مشترک کند.
روی دیگر سکه:
طی تحقیقی که صورت گرفته و نظرسنجی که از تعدادی از جوانان ۱۹ تا ۲۰ ساله انجام شده، مشخص شده که آن ها برای ازدواج مشکل مالی دارند اما وقتی از دانشجویان ارشد و دکترای یکی از دانشگاه های تهران پرسیده شد که اگر ۱۰ میلیون تومان پول داشتید چه می کردید، حتی یک نفر نگفت با این پول ازدواج می کردم. آن ها در پاسخ گفتند مشکل ما، مالی نیست بلکه پیدا نکردن زوج مناسب است. در واقع جوان امروزی حتی در صورت داشتن شرایط ازدواج و امکانات مالی کافی، به علت نداشتن شناخت کافی نسبت به روحیات فردی و شخصی خودش و شناخت ناکافی از جنس مخالف نمی تواند به کسی اعتماد کند و از ترس شکست در ازدواج، به آن فکر نمی کند و هیچ اقدامی انجام نمی دهد.
جوان امروز در واقع از خود شناختی ندارد، او مهارت های زندگی را یاد نگرفته، نمی داند چرا باید ازدواج کند و هدف از ازدواج چیست؟ بنابراین طبیعی است که حتی اگر توان مالی ازدواج داشته باشد از آن سرباز می زند.
لزوم فرهنگ سازی:
به هر حال کدام مانع اصلی در ازدواج جوانان باعث افزایش تعداد مجردها و آسیب های اجتماعی بعدی آن شده است؟
آیا صرف فراهم کردن زمینه اشتغال می تواند به تمایل ازدواج به جوانان بینجامد؟
یا فرهنگ سازی در این زمینه کارساز خواهد بود؟
با توجه به افزایش سن ازدواج می توان دوران عقد را طولانی کرد و تا زمانی که دختر و پسر استقلال مالی پیدا نکردند، در منزل پدر و مادری خود سکونت داشته باشند تا ضمن برقراری روابط عاطفی با خانواده ها نیازهای خود را نیز برطرف کنند و تا پایان گرفتن تحصیلات خود از حمایت آن ها برخوردار باشند.
به هر حال ما ناگزیریم دست به فرهنگ سازی در این زمینه بزنیم و دولت نیز طبق قانونی که در مجلس هفتم به تصویب رسید، باید کمک کند. در قانون تسهیل ازدواج جوانان دولت مؤظف شده زمینه های ازدواج آسان را فراهم و امکاناتی را نظیر استفاده از خوابگاه های دانشجویی برای متاهلان، کمک هزینه، وام ازدواج، مسکن ارزان قیمت، تسهیل شرایط سربازی متاهلان و شرایط دیگری برای جوانان تامین کند تا آن ها راغب به ازدواج شوند.
سخت گیری زیاد زوجین و تعیین مهریه بالا از جمله اصلی ترین موانع ازدواج جوانان است لذا تلاش برای کاهش انتظارات طرفین، فراهم کردن تسهیلات، احداث خوابگاه های متاهلان و طراحی کارهای ویژه دانشجویی برای برطرف کردن بخشی از مشکلات اقتصادی از جمله اقداماتی است که می تواند مورد توجه قرار گیرد.
و حال سؤالی دیگر :
آیا ازدواج دانشجویی بهتر است یا اینکه جوانان را منتظر فراهم کردن زمینه های ازدواج نگه داریم. طبعا اگر منتظر تأمین نیازها باشیم، سن ازدواج از ۲۵ - ۲۶ سال به ۳۰ سال خواهد رسید.
بالاتر رفتن سن ازدواج ، آسیب های اجتماعی به مراتب بیشتری ازمشکلات اقتصادی برای یک زوج جوان ایجاد می کند و نباید فراموش کرد که به امر ازدواج به عنوان یک پدیده چندوجهی برخورد نمود و به اشتغال، مسکن و کمک های دولت نیز توجه داشت و لذا دولت، مردم، خیران و دانشگاهیان، همه دست به دست هم دهیم تا زمینه ازدواج سالم، آسان و پایدار برای دانشجویان و جوانان مهیا شود.
انتهای پیام / ق