پربازدیدترین ها

سرویس: تازه های خبر کد خبر: 19856 ۱۰:۴۸ - ۱۳۹۲/۰۴/۰۴

تفاوت ظهور و حضور در خصوص امام عصر(عج)/ عدم درک مفهوم غیبت توسط انسان ها به دلیل محدود بودن علم و آگاهی

امام جمعه موقت گیلان‌غرب با اشاره به تفاوت های واژه های ظهور و حضور در خصوص بحث غیبت امام عصر(عج) گفت: “غیبت ” به معنای “عدم ظهور” است و در خصوص  مبحث امام عصر (عج) ایشان حاضر هستند اما ظاهر نیستند. حجت الاسلام سید سیف الله موسوی  ضمن تبریک اعیاد شعبانیه و میلاد حضرت مهدی (عج)  به  معنای واقعی غیبت اشاره کرد و اظهار داشت: در واقع غیبت به معنای ناپیدا شدن، پنهان شدن، دور و جدا شدن است اما  برخی غیبت را به معنای عدم حضور می دانند  و در حقیقت این برداشت صحیح نیست زیرا “غیبت ” به معنای “عدم ظهور” است و در خصوص  مبحث غیبت امام عصر (عج) ایشان حاضر هستند اما ظاهر نیستند. آن حضرت در بین ماست اما  ما او را نمی بینیم. امام جمعه موقت گیلان‌غرب با اشاره به مضمون روایتی از امام صادق (ع) که می‌فرمایند “مردم امام خویش را نمی یابند با اینکه او در موسم حج حاضر می شود  و مردم را می بیند” خاطر نشان کرد:  در هر حال  امام حاضر هست اما ظاهرنیست و در بین ماست اما او را نمی‌بینیم. وی غافل بودن از مسئله امام  و غیبت ایشان را مشکل اصلی مردم خواند و یاد آور شد: این که در روایات، امام زمان(عج) به حضرت یوسف تشبیه شده است، یک جهتش شباهت در غیبت است و در حقیقت مشکل ما غیبت نیست، بلکه غفلت است پیش از آن که غائب بودن او موضوع عصر کنونی باشد، غافل بودن ما موضوع است. کدام محب بدون یاد محبوب زندگی می کند و کدام عاشق و انسان با همت به دنبال معشوق نمی گردد. امام غائب نیست، پرده چشم های ما بسته است. استاد حوزه علمیه گیلان‌غرب مسئله غیبت را موضوعی بر اساس حکمت خداوند دانست و گفت: مقصود از حکمت آن است که خداوند متعال حکیم است و هر چیزی را در عالی ترین جایگاه  خودش قرار داده است.  تمام اعمال خداوند از روی علم و حکمت است اما  آنچه مسلم است و نمی توان در آن تردید کرد این است که انسان نمی تواند به واسطه محدود بودن علم  و آگاهی خود، به همه علت ها و حکمت های خداوند  پی ببرد از این رو بسیاری از احکام وضع شده از سوی خداوند در شمار تعبدیات قرار می گیرد. ما از فلسفه تعداد رکعت‌های نماز خبر نداریم. همچنین احکام طهارات و نجاسات بر اساس حکمت هایی است که بسیاری از آن ها بر ما مخفی است اما از ناحیه حکیم آمده و می دانیم که از روی مصلحت است. موضوع غیبت نیز چنین است.