به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ محمدعلی صادقی علی‌آبادی در تاریخ ۲ فروردین‌ماه ۱۳۴۱ در شهر قم دیده به جهان گشود.
وی پس از چندی مجاهدت در تاریخ ۳ دی‌ماه ۱۳۶۵ به درجه عظیم شهادت رسید. در ادامه وصیت‌نامه این شهید والامقام را می‌خوانید.
««بسمه‌تعالی» »
به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان و با سلام بر مهدی موعود و نایب بر حقش امام خمینی و با سلام بر تمامی شهیدان راه حق و حقیقت از صدر اسلام تا جنگ تحمیلی که با ایثار خون خود درخت اسلام را آبیاری کردند.
با سلام بر خانواده خویش بخصوص پدر و مادر عزیز و بهتر از جانم که با فرستادن فرزند حقیرشان به کربلای ایران موجب یاری اسلام شدند، وصیت‌نامه خود را آغاز می‌کنم.
از امت شهیدپرور می‌خواهم که امام امت را تنها مگذارید که با تنها گذاشتن او اسلام و قرآن تنها می‌ماند. ای امت اسلام کمک کنید.
ای پدر و مادر عزیزم خواهران و برادران عزیز، مبادا کاری کنید که موجب واردشدن ضربه به اسلام شود.
ای پدر و مادر عزیزم، من از این که در راه رضای خدا کشته شدم، خیلی راضی هستم و امیدوارم شما خانواده و امت حزب‌الله از من حقیر راضی باشید.
شما خواهران، زینب‌وار راهم را ادامه دهید و شما برادران هم سجادوار ادامه‌دهنده راهم باشید.
ای خانواده عزیزم، از مرگ من ناراحت نباشید، که این راه را من خودم با رضای خودم انتخاب کردم و خیلی هم راضی هستم و مجلس و محفل را هم ساده برقرار کنید.
خلاصه دیگر صحبتی ندارم که برایتان بنویسم و به امید پیروزی لشکریان حق و حقیقت بر کفر جهانی
«از طرف فرزند حقیرتان محمدعلی صادقی علی‌آبادی»