شهید والا مقام غلامعلی باپیز زاده:
شهید غلامعلی باپیرزاده به تاریخ 2/4/1327 در خانواده ای روستایی و مذهبی دیده به جهان گشود . دوران طفولیت ، کودکی و نوجوانی خود را در همان روستا و در کنار خانواده سپری نمود که خود اخلاق حسنه و احترام به بزرگتر، کمک به هم نوع و شجاعت و شهامت را در وجودش دو چندان کرد. خدمت سربازی را در سال های 1349 تا 1351 در ژاندارمری سابق استان مازندران گذراند. با شروع فعالیت های انقلابی در تظاهرات ها و راهپیمایی ها حضور فعال داشت و شرکت در آن ها را وظیفه شرعی خود می دانست و برادران ، اقوام و دوستان خود را نیز به این کار ترغیب می نمود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی ندای رهبر کبیر انقلاب را لبیک گفت و در نخستین روز های تشکیل نیروی بسیج مردمی و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به عضویت این نهاد مردمی در آمد و با افتخار تمام در اکثر جبهه های غرب و جنوب کشور حضور فعال و چشمگیر داشت . در دوم مهر ماه سال 1359 در نزدیکی شهر سرپل ذهاب در اثر اصابت گلوله از ناحیه ران و پای راست مجروح شد اما قبل از بهبودی کامل و پس از عیادت شهید بهشتی از ایشان که برای سرکشی خانواده شهدا و جانبازان و نیز تقویت روحیه عمومی مردم به منطقه سفر کرده بود ، دوباره در جبهه ها حضور یافته و ماندن در خانه را در چنین شرایطی ننگ می دانست. لازم به ذکر است در همین برهه زمانی سه نفر دیگر از برادرانش در جبهه حضور فعال داشتند. چند روز بعد و پس از اعزام از پادان ابوذر 17 روز تمام را در قله شهید محمد زاده مشرف بر تنگه آوزین گیلانغرب به عنوان فرمانده نیرو های اعزامی سرپلذهاب در رویارویی تمام با دشمن بعثی بود.
ماه ها پس از آن در دشت ذهاب و در تقابل شدید با دشمن متجاوز از ناحیه ساعد دست راست دچار جراحت شدید گردید که اصرار همرزمانش در اعزام وی به بیمارستان بی اثر ، و ماندن در جبهه را عمل به آیه ی " واعدوا لهم ما استطعتم من قوه " می دانست. اسلحه و یار و همدم او تیربار گرینف بود . خوردن غذا پس از اطمینان از کافی بودن آن با توجه به تعداد همرزمان و نیز اقامه نماز اول وقت حتی در سخت ترین شرایط را دوست داشت. خدمت در تاسیسات سپاه پاسداران به عنوان جوشکاری ماهر در ساخت سنگر ها وزاغه های مهمات از دیگر اقدامات وی در جبهه های حق علیه باطل بود. تا اینکه در عملیات کربلای 4 به تاریخ دهم دی ماه سال یک هزار و سیصد و شصت و پنج به آرزوی دیرینه اش ، شهادت در راه خدا رسید. از وی پنج فرزند- دو پسر و سه دختر- به یادگار برجای مانده است.
روحش شاد و یادش گرامی باد