نتانیاهو نخست‌وزیر خون‌خوار رژیم جنایتکار صهیونیستی با انبوهی از غرور، پس از شهادت سید عزیز مقاومت شهید نصرالله، رهبری ایران را نیز تهدید کرد، او در خیال واهی خود می‌پنداشت که آیت‌الله خامنه‌ای کسی است که پس از این تهدید مدت‌ها در زیرزمین‌ها و سنگرهای بتنی مخفی خواهد شد و زندگی مخفیانه‌ای را شروع خواهد کرد.
شاید این تهدید نتانیاهو می‌توانست برای دوستداران و عاشقان رهبر انقلاب و به طور کلی ملت‌های آزاده و مسلمان جهان خصوصاً مردم ایران نیز دغدغه‌مند باشد.
تجربه ترور شهید اسماعیل هنیه در ایران توسط این رژیم تروریست و آدم‌کش حادثه تلخ دیگری بود که می‌توانست این دغدغه را در مردم تشدید کند، به نحوی که هرکس منتظر واکنش رهبری نسبت به این سخنان یاوه بود، هرچند رهبری در دوران‌های مختلف حیات خویش در عمل نشان داده بود که از کشته‌شدن در راه خدا نه‌تنها نمی‌ترسد بلکه همواره در آرزوی شهادت و لقاء الهی لحظه‌های زندگی خود را سپری می‌کند.
دشمنان نباید ششم تیر ۱۳۶۰ را فراموش کنند، از یک طرف اقدام خیانت‌کارانه گروهک‌های تروریستی و از یک طرف باز بودن آغوش برای شهادت از سوی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای و پیش از آن و پس از آن حضور در جبهه نبرد حق علیه باطل را همه شاهد بودیم.
مدت پنج سال بود که آیت‌الله خامنه‌ای در قامت امام جمعه در تهران نماز جمعه نخوانده بود.
زمان کوتاهی از تهدید نتانیاهو سپری نشده بود که رسانه‌ها نوشتند حضرت آیت‌الله خامنه‌ای این هفته در تهران نماز جمعه را اقامه خواهد کرد، باز هم برای عده‌ای باورکردنی نبود که رهبری درست بلافاصله پس از تهدید نتانیاهو تصمیم به چنین اقدام خطیری بگیرد. چرا که این اقدام علاوه بر آنکه شخص ایشان را می‌توانست در معرض خطر قرار دهد میلیون‌ها مردم نمازگزار و مشتاق را نیز در معرض چنین خطری خطری می‌توانست قرار بدهد، با همه اینها گویا امام و امت تصمیمشان را گرفته بودند تا «جمعه نصر» را رقم بزنند و بزرگ‌ترین مانور شجاعت و عبادت و سیاست را در معرض جهانیان به نمایش بگذارند؛ و این چنین در این نماز، شکوه ملت متعبد و انقلابی ایران و مردم تهران را در مصلای تهران دیدیم، فریاد پر شکوه مرگ بر آمریکا و غریو مرگ بر اسرائیل را شاهد بودیم.
آرامش و طمأنینه رهبری را در مراسم بزرگداشت سید حسن نصرالله پیش از اقامه نماز و سپس در خطبه‌ها و اقامه نماز جمعه و عصر و صحنه‌های پس از آن مشاهده کردیم. دنیا مبهوت چنین عظمت و شور انقلابی و آرامش ایمانی شد، خبرنگاران و رسانه‌های داخلی و خارجی مستقیم این نماز را به سراسر جهان مخابره کردند. سخنانی که رهبری در جمعه نصر یکی به زبان فارسی و دیگری به زبان عربی ایراد کرد جلوه‌ای دیگر از این زیبایی بزرگ بود. سخنانی حکیمانه، عمیق و راهبردی و به دور از احساسات. این سخنان نشان داد که گوینده آن علاوه بر آنکه امام جمعه مجتهد و دانشمند و عالمی برجسته و عادل است رهبری است حکیم، هوشمند، مدیر، مدبر، زمان‌شناس، شجاع و تحلیل‌گری راهبردی در حوزه ملی و بین‌المللی است. او با سخنان خود نشان داد که یک نظریه‌پرداز استراتژیست است که با فهم عمیق خود می‌تواند مسائل داخلی، منطقه‌ای و جهانی را به خوبی تحلیل کند، نقشه دشمن را به خوبی فهم کند و راه خنثی‌کردن آن را نیز به خوبی به اهلش برساند. این هدایت، شناخت، آگاهی و قدرت تحلیل و ارزیابی درست و اتخاذ مواضع عقلانی و منطقی را در بحبوحه آشوب ها و درگیری ها و خطرها و پیروزی ها و گاه خسارت‌ها کمتر در رهبری در جهان می‌توان مشاهده کرد.
تاریخ به تجربه نشان داده که بسیاری از شکست‌های ملت‌ها و وارد آمدن خسارات غیرقابل جبران ناشی از بی‌تدبیری و بی‌کفایتی رهبران آن ملت‌ها بوده است. جای دوری نمی‌رویم اوضاع غم‌آلودی که ملت عراق از سی و یک شهریور ۱۳۵۹ تاکنون دارند ناشی از بی‌کفایتی و زیاده‌طلبی یک رژیم و رئیس‌جمهور آن صدام حسین بود که علاوه بر آنکه خود را نابود کرد و به ملت ایران خسارات فراوان وارد کرد کشور و ملت خود را نیز باد تباهی سپرد. رهبری ایران بدون آن که از موضع مقتدرانه خود در دفاع از کشور ذره‌ای عقب‌نشینی کرده باشد ایران را از چندین جنگ مهم و چه بسا خسارت‌بار نجات داده است. جنگ‌هایی که با کوچک‌ترین غفلت و یا عدم دقت در موضع‌گیری بهنگام و یا بی تدبیری می‌توانست لطمات فراوانی به کشور وارد کند. این در حالی است که در همان ایام برخی از جریانات سیاسی دیدگاه‌های دیگری داشتند که اگر به خواست آن عمل می‌شد ایران در دام چندین جنگ گرفتار می‌شد.
تدابیر رهبری تنها در حوزه سیاست خارجی و خنثی‌کردن توطئه‌های دشمن بیگانه خلاصه نمی‌شود.
در سه دهه‌ای که مقام معظم رهبری مسئولیت هدایت جامعه اسلامی را بر عهده دارند چندین فتنه خطرناک داخلی از سوی غرب‌زدگان واداده ایجاد شد که باز هم رهبری با درایت فوق‌العاده، کشور را از آسیب‌های جدی که این فتنه‌ها می‌توانستند به کشور وارد کنند نجات داد.
نماز «جمعه نصر» که پس از عملیات غرورآفرین صادق ۲ و در آستانه سالگرد عملیات بزرگ طوفان الاقصی برگزار شد نشانی از تبلور واقعی رابطه امام و امت بود، امامی که علی‌وار در صحنه ایستاده و با زبان و شمشیر در مقابل دشمنان صف‌آرایی می‌کند و امتی که مالک‌وار و میثم گونه لبیک گوی امام خویش است، این شکوه و عظمت را در جای دیگری نمی‌توان پیدا کرد. «جمعه نصر» بی‌نظیر بود. همه جا شکوه امام و امت بود. شما در کجای جهان می‌توانید چنین پیوند عمیقی را پیدا کنید؟ به همان نسبت که آن ریسمان و عروه‌الوثقایی که این پیوند با آن گره خورده شکست ناپذیر است - یعنی ایمان به خدا – محکم است به همین اندازه نیز خود پیوند خلل‌ناپذیر است. قدردان این پیوند باشیم. این حبل‌الله المتین را پاس بداریم. امروز مصلحت هر ایرانی میهن دوست اقتضا می‌کند که خود را در این صف که از مصادیق «بنیان مرصوص» است داخل کند و مطمئنا پیروزی نزدیک است. أَلَا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِيبٌ (بقره /۲۱۴)
یادداشت؛ نصرالله شفیعی، تحلیل‌گر مسائل سیاسی و فعال رسانه