در حالی که ریشه اصلی بیماری پسوریازیس به اختلال در عملکرد سیستم ایمنی بدن بازمیگردد، عوامل متعددی وجود دارند که میتوانند شدت علائم این بیماری را افزایش دهند. این عوامل شامل موارد زیر میشوند:
آب و هوای سرد و خشک: چنین شرایطی ممکن است منجر به خشکی پوست شود و به تشدید علائم پسوریازیس بینجامد. در مقابل، هوای گرم و آفتابی اغلب به کاهش علائم در بیشتر افراد کمک میکند.
استرس: استرس، چه به دلیل خود بیماری یا عوامل دیگر، میتواند به بروز یا تشدید علائم منجر شود. بیماران معمولاً گزارش میدهند که در دورههای پراسترس، شیوع علائم افزایش مییابد.
مصرف برخی داروها: داروهایی نظیر لیتیوم (برای درمان اختلال دوقطبی)، داروهای مالاریا، و برخی مسدودکنندههای بتا (مورد استفاده برای فشار خون بالا یا بیماریهای قلبی) میتوانند علائم پسوریازیس را تشدید کنند.
عفونتها: عفونتهایی مانند گلودرد استرپتوکوکی یا التهاب لوزه ممکن است علائم پسوریازیس را دو تا سه هفته پس از بروز عفونت تشدید کنند. در بیماران مبتلا به HIV نیز این علائم معمولاً شدیدتر ظاهر میشوند.
آسیبهای پوستی: زخم، کبودی، سوختگی، خالکوبی، واکسیناسیون یا سایر بیماریهای پوستی میتوانند در محل آسیب، علائم پسوریازیس را وخیمتر کنند.
مصرف الکل: شواهدی وجود دارد که مصرف الکل میتواند احتمال تشدید علائم پسوریازیس را افزایش دهد.
سیگار کشیدن: برخی کارشناسان بر این باورند که سیگار کشیدن نیز ممکن است در بدتر شدن علائم این بیماری نقش داشته باشد.
این عوامل نهتنها میتوانند کنترل بیماری را دشوار کنند، بلکه اهمیت مدیریت صحیح سبک زندگی و رعایت توصیههای پزشکی را بیشازپیش نمایان میسازند.