خبرگزاری فارس ـ سینما: محمدرضا شفاه، تهیهکننده آثاری چون «خدای جنگ» و «مصلحت»، در تحلیل رفتار برخی بازیگرانی که کشور را ترک کردند، اشاره میکند که «نبود تحلیل و عدم شناخت» عامل اصلی تصمیمهایشان بوده است.البته در ادامه بیان میکند که اینها خودشان برنامهریز قصه نیستند و از سر ندانستن وارد قصهای شدند که بیبازگشت است.اما همه این را درک کردند که افرادی چون برزو ارجمند، احسان کرمی، حمید فرخنژاد، پرستو صالحی، اشکان خطیبی و... فاقد هرگونه نگاه تحلیلی نسبت به اتفاقات هستند؛ حداقل پشیمانیهایی که از رفتن داشتهاند، این را به تصویر میکشد.اینها همه نشان میدهد که بحران اصلی نه در شهرت سلبریتیها، بلکه در تبدیل شدنشان به مرجع فکری است؛ آنهم بدون آنکه خودشان ثبات، شناخت یا مسئولیتی متناسب با این جایگاه و البته اقتضائات روز داشته باشند. یعنی هیجانزدگی، ناآگاهی و تناقض، سهگانه ثابت سلبریتیها است.به طور مثال، اشکان خطیبی دو روز پیش در صفحه ایکس خود حرف بسیاری دیگر از خارجنشینها را زد و نوشت: «حقیقتاً ناامیدکنندهاید!!!» این حرف فقط حرف خطیبی نیست؛ حرف اصلی دشمنترین آدمها علیه ایران است، یعنی مجریان شبکه منوتو و... است چرا که نتوانستد علیه ایران کاری کنند و این کلمات ابراز کننده شکست است.
اما بعد از آن، بلافاصله در همه موضوعات روز دیگر هم ورود کرده تا از صحنه نمایشی که اینها صرفاً بازیگرانش هستند عقب نماند؛ کمی به برنامه گنگ علی ضیا و رپرها تاخته و کمی دیگر هم به اتفاقات مشهد و اهمیت دادن به آدمها و همکیشان خودش. با اینکه دو روز گذشته ابراز ناامیدی کرده بود، اما الان حامی اصلی آنها شده است و این دوگانه که کمتر از دو روز تغییر میکند، کمی غیرعادی است و شاید باید با لحن محمدرضا شهبازی اینگونه اظهار داشت که: مرد باش، مرد!اظهارنظرهای سیاسی سلبریتیها دیگر رنگولعاب مبانی فکری ندارد و بیشتر شبیه کانالهای بهاصطلاح زرد فضای مجازی شده است؛ چراکه هنوز علی دایی بابت آن اشتباهی که در سال ۱۴۰۱ مرتکب شد عذرخواهی نکرده و پرویز پرستویی هم بابت پستهای بیمعنی و نادرست خود هیچگاه عذرخواهی نکرده است.اما در میان آنها، بازیگران و سلبریتیهایی هم هستند که اگر دچار اشتباه شوند، آن را صریحاً بیان میکنند؛ مانند بهنوش بختیاری که پیشتر حامی ترنسها بود، اما پس از انجام پژوهشها متوجه نادرستی برخی واقعیتها شد و با جسارت و احترام به مخاطبان، نظر قبلی خود را اصلاح کرد.