ظلم شیعه و سنی در حق حضرت زهرا(س) چیست؟

محمد الله‌اکبری با اشاره به ابعاد شخصیتی و زندگانی حضرت زهرا(س) که کمتر به آنها توجه می‌شود، افزود: درباره آن حضرت وقتی منابع حدیثی،‌ شرح حال و دیگر منابع شیعه و اهل سنت را مرور می‌کنیم اطلاعات زیادی ثبت نشده است. شاید در حدود ۱۰ موضوع همچون ولادت، شهادت، ازدواج، مهریه، جهیزیه و جریان دفن ایشان سخن گفته نشده باشد. وی خاطرنشان کرد: اهل سنت که در آن زمان اطلاعات و فضائل آن حضرت را می‌نوشتند کمتر ثبت کرده‌اند چون غالبا آنها در این زمینه کتاب نوشته‌اند بنابراین یک ظلم بزرگی پس از شهادت حضرت فاطمه در حق ایشان شده که شیعه و سنی هر دو در آن شریک هستند. رییس پژوهشکده تاریخ و سیره اهل‌بیت(ع) با بیان این‌که «اهل سنت با کم نوشتن و یا ننوشتن درباره زندگانی ایشان و شیعیان با پیرایه بستن و اضافه نوشتن‌هایشان در این ظلم شریک هستند» گفت: فاطمه‌ای که اهل سنت عرضه می‌کنند یک زن معمولی بدون ویژگی‌های خاص است که چند حدیث در فضیلت او نوشتند و فاطمه‌ای که برخی شیعیان ارائه می‌کنند فاطمه‌ی آسمانی، ماورایی و دور از دسترس بشر است. الله‌اکبری تصریح کرد: فاطمه‌ای که دور از دسترس بشر است نمی‌تواند الگوی بشر باشد، بنابراین اگر ما در قرآن و روایات می‌خوانیم که پیامبر و اهل بیت الگوی انسان‌ها هستند آن بخش زمینی و در دسترس بودن آنان مد نظر است یعنی رفتار،‌ دانش و تجربه فوق‌بشری پیامبر و ائمه(ع) برای ما قابل اقتباس، تکرار و عمل نیست. این پژوهشگر تاریخ اسلام با تاکید بر این‌که «آن قسمت از زندگانی، رفتار و عمل فاطمه(س) الگوی ما است که زمینی و بشری است» گفت: ایشان به عنوان یک انسان ممتاز کارهای روزمره خود را انجام می‌داد و یک سری خصوصیات و ویژگی‌هایی داشت که در آن ابعاد می‌توانیم از ایشان تقلید کنیم بنابراین فاطمه‌ای می‌تواند الگو باشد که روی زمین راه برود، بخورد، بیاشامد، خرید کند، ازدواج کند، همسرداری و فرزندداری کند و بسیاری امورات دیگر را انجام دهد. وی یادآور شد: فاطمه(س) انسانی است والا، ممتاز دارای رفتار ویژه،‌ روش زندگی خاص که رفتار و کردار، اخلاق و گفتار او را زنان ما نیز می‌توانند تکرار کنند بنابراین این فاطمه می‌تواند الگوی زنان ما باشد. رییس پژوهشکده تاریخ و سیره اهل‌بیت(ع) اظهار کرد: وقتی برخی افراد کم سواد فاطمه(س) را از زمین کندند و در آسمان کنار خدا گذاشتند این فاطمه دیگر الگوی بشر نخواهد بود، زیرا شخصیتی ماورایی دور از دسترس و خارج از حریم حوزه انسان شده است. وی با توصیفی از شخصیت زهرا(س) گفت: فاطمه حقیقتی ناب و گوهری گرانبهاست که زیر خروارها غرض، مرض، جهل، خرافه و اغراق دفن شده و یک دُر نایاب در یک انبار پر از جواهرات بدلی است که تا یک عتیقه‌شناس و متخصص این جواهرات بدلی را کنار نزد نمی‌تواند آن گوهر ناب را از میان آنها پیدا کند، زیرا آنقدر روی این گوهر ناب و آینه صیقلی زنگار خرافه گرفته که آن حقیقت،‌ گم و پنهان شده است. وی با اشاره به این‌که «حرف‌هایی که گویندگان ما در عصر حاضر در رابطه با آن حضرت می‌زنند از دو حال خارج نیست» افزود: یا مطالب کلی و کلی‌گویی‌هایی درباره ایشان است که یک روش و راه‌حل عملی، قابل اقتباس و قابل تقلید به مخاطب نمی‌دهد و قابل الگوگیری نیست و یا حرف‌های ماورایی در رابطه با ایشان است که او را آسمانی و کنار خدا قرار می‌دهد، بنابراین فاطمه‌ای که از زمین کنده شده و در آسمان کنار فرشتگان قرار گرفت نمی‌تواند الگوی زمینی‌ها باشد. این استاد حوزه و دانشگاه تاکید کرد: بر این اساس رسانه‌های ما اگر میلیون‌ها ساعت وقت بگذارند و درباره ایشان صحبت کنند تا خود حضرت زهرا(س) روی زمین نیایند و نگرششان را تغییر ندهند نمی‌توانند موضوعاتی را بگویند که الگوی زن مسلمان و حتی نامسلمان باشد، لذا اگر همین اطلاعات ثبت شده درباره ایشان را با زبان و ابزار روز بیان کنیم می‌تواند الگو باشد. الله‌اکبری خاطرنشان کرد: به عنوان مثال حضرت فاطمه در داخل خانه یک زن به تمام معنا بود وظایف زنانگی را انجام می‌داد، اما بیرون از خانه حجاب و حیا داشت. حضرت فاطمه یک مهریه معتدل داشت با اینکه پدرش‌، خودش و خاندانش انسان‌های مهم و برجسته‌ای بودند اما با این حال زنی نبود که دائم شوهرش را بخاطر مطالبات بسیار و غیرنیاز اذیت کند، مطالباتش در حد نیازش بود. وی ادامه داد: زهرا(س) یک همسر موافق با شوهر در سختی‌ها و آسانی‌های زندگی بود و یک شخصیت معتدل داشت و دچار افراط و تفریط نبود، بنابراین در روایات داریم حضرت علی(ع) کارهای بیرون از خانه و حضرت فاطمه(س) کارهای داخل خانه را انجام می‌دادند. رییس پژوهشکده تاریخ و سیره اهل‌بیت(ع) در پایان افزود: زندگی آن حضرت در آغاز که پدرشان به پیامبری مبعوث شده بود دوران سختی بود و در آخر زندگی هم که پدرشان را از دست دادند دوران بسیار سختی بود، اما با این حال زهرا(س) یک شخصیت معتدل داشت و غم و شادی‌اش به اعتدال بود.