«دوست داشتن را باید دید از چه نوع دوست داشتنی است، آیا مانند شیر است که آهو دوست دارد و گربه که موش دوست دارد، باید دید وقتی کسی میگوید دوستت دارم آیا معنی اش این است که میخواهد ما را خرج خودش کند...»
به گزارش خبرآنلاین، «365 روز در صحبت قرآن» نوشته حسین الهی قمشه ای در 1050 صفحه از سوی انتشارات سخن منتشر شده که چهارمین کتاب از مجموعه جوانان و فرهنگ جهانی و در ادامه کتاب های «365 روز با سعدی»، «365 روز با مولانا» و «365 روز با ادبیات انگلیسی» منتشر شده است. این کتاب یک تفسیر خواندنی از کلام وحی که با گلچینی از بهترین اشعار شاعران بزرگ کشور تزئین و تکمیل شده است و برای هر روز سال آیه و یا آیاتی انتخاب و به سادگی و شیوایی شرح داده شده است.
دکتر قمشهای در سایت 365 روز چند نکته کاربردی نیز بیان کرده از جمله اینکه:
- زبان آدم که خوب بشود اخلاق آدم هم خوب میشود اگر یک کلماتی که خوب نیست و انسان خوشش نمیآید که بشنود رااز گنجینه لغاتتان حذف کنید و اصلا بر زبان جاری نکنید به همان اندازه اخلاقتان بهتر میشود، شادی تان بیشتر میشود و تهذیب نفس میشوید.
- هر شب خودتان را محاکمه کنید که آیا امروز یک کاری کردید که دل کسی شاد بشود و نفع شخصی نداشته باشد و صرفا بخاطر دل دیگری بوده باشد آیا یک لبخندی زدید و یا محبتی کردید که دل کسی را گرم کرده باشید و یا دستی برای کمکی دراز کردید که صرفا بخاطر خدا بوده باشد.
- ان الله غنی عن العالمین در اصل ناز خداوند است، و ناز برای این میکنند که ببینند طرف چقدر خریدار است ناز میکنند که یک عده ای که مدعی اند بگذارند و بروند.
- دوست داشتن را باید دید از چه نوع دوست داشتنی است، آیا مانند شیر است که آهو دوست دارد و گربه که موش دوست دارد، باید دید وقتی کسی میگوید دوستت دارم آیا معنی اش این است که میخواهد ما را خرج خودش کند و ما را بخورد و ما را به مصرف خودش برساند یا دوستت دارم به این معنی است که تو دوست من هستی و خاطرت پیش من عزیز است و اگر کاری داشتی برایت انجام میدهم اگر بیمار شدی تاصبح برای تو بیدار میمانم.
- اصل افطار ما سخن پروردگار ماست یاد خدا بهترین غذاست غذای روح ما، غذای جان ما یاد پروردگار و جمال پروردگارمان است اگر او را دیدید (آن وقت) افطار است تا او را ندیدید خودتان را روزه بدانید.
- بیشتر مردم به خاطر کارهای بد دیگران عصبانی میشوند و چون یک آدم جاهلی چیزی نفهمیده عصبانی میشوند در صورتیکه هر وقت خودتان کار بدی کردید باید عصبانی شوید.
بنابراین گزارش، دکتر الهی قمشهای در ذیل ایه 35 سوره انفال «» مینویسد:
سخن در نماز ریاکاران است که صدا و صفیری بیش نیست زیرا اصل نماز یاد خداست و اگر آن یاد نباشد همه عبارتها و آیات و حرکات نمازگزار باطل میشود. او را هیچ بهرهای از آن کلمات و حرکات قدسی نباشد:
آن منافق با موافق در نماز/ از پی استیزه آید نی نماز
هرچه مردم میکند بوزینه هم/ آن کند کز مرد بیند دمبه دم
او گمان کرده که من کردم چو او/ فرق را کی داند آن استیزه خو
مثنوی
و چه بسیارند مردمی که نماز را به عادتی و سنتی و نمایشی و تظاهری تبدیل میکنند و سخت در تلفظ کلمات و انضباط در حرکات میکوشند و آن همه هیچ نیست جز صفیری و کف زدنی.
عبادت میکنی بگذر ز عادت/ نگردد جمع با عادت، عبادت
گلشن راز
کلمه صلوه با وصل و اتصال هم ریشه است و برخی مترجمان انگلیسی زبان نمازهای یومیه اسلامی را دعای اتصال ترجمه کردهاند. حال اگر دستگاهی باشد بسیار پرزرق و برق و برخوردار از آخرین فناوری اما به مقصد وصل نباشد آن را چه فایده خواهد بود.»