| جمعی از دانش آموختگان دانشگاه صنعتی امیرکبیر با صدور نامه‌ای خطاب به نمایندگان برخی از سوابق مستند گزینه پیشنهادی وزرات علوم را مطرح کردند. |
به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا جمعی از دانش آموختگان دانشگاه صنعتی امیرکبیر با صدور نامه‌ای خطاب به نمایندگان برخی از سوابق گزینه پیشنهادی وزرات علوم را مطرح کردند.
متن این نامه به شرح ذیل است:
بسم الله الرحمن الرحیم
باسلام
آن روزی که دولت اعتدال، دقیقا سر وقت، یعنی در روز تحلیف، کابینه خود را به مجلس محترم معرفی کرد، همگان خوشحال شدند که گویا از قبل برای مدیریت کشور برنامه‌ریزی‌های دقیق انجام شده بوده است و همه چیز مهیای اداره کارامد و بهینه کشور است. اما با باز کردن لیست معرفی شده، تعجب‌ها برانگیخته شد که آیا واقعا این افراد صالح ترین و کارامدترین افرادی هستند که می‌توانند کشور را مدیریت کنند!
در این نامه از بررسی تک تک افراد معلوم الحال معذوریم اما به حکم وظیفه و رسم هم نشینی، لازم دانستیم در مورد وزیر محترم علوم؛ چه از لحاظ جایگاه حقوقی که مرتبط ترین بخش دولت با دانشگاه‌هاست و چه از لحاظ شخصیت حقیقی وزیر معرفی شده-دکتر میلی منفرد- که خود از خانواده ی امیرکبیریان می باشد، نکات مهم و قابل توجه و استنادی را به عرض برسانیم.
مطالب زیر که هر کدامشان برای حتی رد صلاحیت شدن یک شخص کفایت می کند، چه برسد به رای اعتماد(!) با مشورت و اطلاعات جمع آوری شده از مسئولین و فعالین فعلی و ادوار مختلف دانشجویی به ویژه دانشجویان دانشگاه امیرکبیر، بدست آمده است. این مستندات حاوی مشاهدات قطعی بوده و عمده شاهدان موثق هم حاضر به شهادت هستند که در صورت تکذیب این موارد از سوی ایشان ، شهادت شاهدان و اسناد قابل ارائه خواهد بود.
سوابق در قضایای فتنه88
نمونه‌هایی از عملکرد ایشان به عنوان یک عضو هیات علمی دانشگاه امیرکبیر به قرار زیر است:
· پس از آغاز آتش فتنه ، تعداد قابل توجهی از اساتید دانشگاه امیرکبیر با تحصن در مسجد دانشگاه ادعای واهی تقلب در انتخابات را تکرار و از برگزاری امتحانات دانشگاه جلوگیری و بیانیه‌ای حاوی مطالب قابل تاملی منتشر کردند. دکتر میلی منفرد نه تنها جزء این تحصن کنندگان بودند (مشاهدات عینی ده ها نفر) بلکه جزء افراد اصلی هدایت کننده و سازمان دهنده این تحصن بودند که در نهایت حرکت کرده و به اساتید تحصن کننده دانشگاه تهران پیوستند.
· به کرات، ایشان در منزل خود واقع در نیاوران شب ها با سر دادن شعار الله اکبر با فتنه گران همراهی می‌کرده‌اند. گویی که اعتقاد به این حرکت را جزء واجبات دانسته و عدول از آن را بر نمی‌تافتند و میخواستند حتی در حداقلی ترین حرکات فتنه گران سهیم بوده باشند.
· ایشان در ایام فتنه بازداشت شدند که با وساطت حجت الاسلام محمدیان پس از چندی آزاد شدند.
· ایشان جزء افراد و اساتیدی بودند که در ایام فتنه و بعد از آن محل رجوع دانشجویان فعال جنبش سبز در دانشگاه امیرکبیر بودند.
· ایشان حتی قبل از انتخابات 92 (اخیر) نیز دست از مخالفت و ادعاهای خود برنداشته و کلاس های درس را به محل بحث های سیاسی مبدل کرده بودند و در ابتدا با گفتن جملاتی نظیر"مگر کسی امسال رای هم می دهد؟" دانشجویان را تشویق به عدم شرکت در انتخابات می کرده اند.
عجیب آنکه انسانی با چنین رویکردی چطور می‌تواند، به روند علمی کشور اهمیت دهد. ایشان بیشتر به وزیر ارشاد(!) شباهت دارند تا وزیر علوم. چرا که اغلب اوقات جریان سازی (ضد)فرهنگی برایشان مهم تر از جریان سازی علمی بوده است!
برخی عملکردها و مواضع سوال برانگیز در زمان حضور در مقام قائم مقامی وزارت علوم(دوره دوم آقای خاتمی)
با توجه به اینکه دکتر جعفر میلی منفرد از شهریور تا مهر سال82 سرپرست وزارت علوم و پس از آن تا سال 84 قائم مقام وزیر علوم بوده اند ، عملکرد وزارت علوم در زمینه های سیاسی و برخی فعالیت های مشکوک دانشجویی متوجه ایشان نیز می باشد. خصوصا برخی اتفاقات هنجارشکنانه و متعرضانه نسبت به دین اسلام و نظام جمهوری اسلامی در دانشگاه صنعتی امیرکبیر که با توجه به اینکه ایشان عضو هیات علمی این دانشگاه بودند؛ قطعا از وقوع آنها مطلع بوده اند.
· انتساب افراد مسئله‌دار در دانشگاهها
بعنوان مثال دکتر رحمتی معاون وقت دانشگاه امیرکبیر در پاسخ به اعتراضات نسبت به گسترش مسایل فرهنگی غیر اسلامی گفته اند ما فقط نماینده فرهنگ اسلام نیستیم و باید همه فرهنگ ها را ترویج کنیم.
دکتر فهیمی‌فر رئیس وقت دانشگاه صنعتی امیرکبیر که وقتی تعداد زیادی از نشریات موهن منتشر شده در دانشگاه که با بودجه بیت المال به فعالیت علیه نظام مشغول بوده اند(!)؛ جلوی ایشان قرار داده شد و خواستار جلوگیری از انتشار آنها شدند؛ هیچ اتفاقی نیفتاد.
· عملکرد انجمن اسلامی منحله دانشگاه امیرکبیر که دارای پرونده ای به شدت سیاه و دارای ارتباطات اثبات شده با مراکز ضدانقلاب داخل و خارج از کشور بود. این فعالیت ها بسیار بحث برانگیز بوده و در عمل نقش خط شکنی و پیاده نظام جریان تندرو اصلاحات و ملی مذهبی ها ایفا می کرده است. در ادامه به عنوان مشت نمونه خروار به برخی از آنها اشاره می شود که ایشان با وجود اطلاع از وقوع آنها نه تنها از این مسایل جلوگیری نمی کرده اند بلکه در پشت پرده و حتی بصورت علنی از آنها حمایت می کرده اند.
برگزاری جلساتی در صحن دانشگاه با این محتوا که در ماجرای اسرائیل و فلسطین؛ در اکثر موارد این فلسطینی ها هستند که به تعهدات پایبند نیستند- عملیات استشهادی همان عملیات انتحاری و خشونت طلبانه است.
حضور خانم شیرین عبادی(سوابق معلوم) در دانشگاه و زیر سوال بردن احکام اسلام و دست دادن با آقایان در جلسه عمومی و برپایی جلسه تریبون آزاد در دانشگاه در حمایت از این حرکت شیرین عبادی!
توهین های صریح و بی پروا به مقدسات اسلام و نظام جمهوری اسلامی و شخص رهبری در نشریات دانشگاه و تریبون آزاده
فعالیت بعضی طرفداران منافقین. بعنوان مثال فعالیت جواد علایی برادر آ.حسین علایی که حتی در خانه تیمی منافقین زخمی شده بود ولی کماکان در دانشگاه امیرکبیر فعالیت آزادانه سیاسی داشت.
برگزاری اردوهای مختلط درون و برون شهری که مظهر و منشاء فساد علنی در دانشگاهها بود.
در مجموع به نظر می رسد انتخاب چنین گزینه ای برای وزارت علوم نه تنها با شعار اعتدال سنخیتی ندارد بلکه دکتر میلی منفرد گزینه حداکثری جریانی است که در دوره اصلاحات دانشگاه ها را به آشوب کشیدند. اگر اعتدال مدنظر آقای رئیس جمهور این باشد که بدا به حال افراط که احتمالا گزینه اش امثال خارج نشینان فراری، سلطنت طلبان و ... قلمداد شده اند.
با توجه به تاکیدات همیشگی و تاکیدات اخیر مقام معظم رهبری(مدظله العالی) بر لزوم ادامه رشد علمی کشور، و قرار داشتن در دهه پیشرفت و عدالت به نظر می رسد وجود چنین گزینه ای در راس وزارت علوم که سکاندار تولید علم کشور است، می تواند لطمات جبران ناپذیری به سیر رشد علمی کشور وارد سازد و دانشگاهها را به حاشیه ی سیاست زدگی و استفاده ی ابزاری احزاب از دانشجویان بازگرداند.
در آخر؛ از نمایندگان امین مردم خواستاریم که با بذل توجه به موارد یاد شده و حرّیت لازم، جلوی هر گونه توقف در روند پیشرفت علمی دانشگاهها را گرفته و با تصمیم قاطع خود، مانع بازگشت فضای تشنج و غوغاسالاری به جای فضای آکادمیک و آزاداندیشی در دانشگاهها شوند؛ که اگر خدای ناکرده این اتفاق بیفتد، مسئولیت خطیر رای اعتماد اشتباه بر دوشتان سنگینی کرده و نه تنها در برابر ملت که در پیشگاه حق تعالی نیز نخواهید توانست پاسخگو باشید. و وای از فزع اکبر روز حساب...
والسلام علی من اتبع الهدی