موضوع بازنگری در قانون فروش و حمل سلاح در آمریکا و نقش لابی های فروش سلاح در ساختار تصمیم سازی و خشونت در این کشور همواره یکی از موضوعات مهم محسوب می شده است.
ˈلابیˈ واژه ای است که در ادبیات سیاسی آمریکایی ها به جریان روزمره سیاست سازی و فرایند تصمیم گیری این کشور تبدیل گشته است. لابی (Lobby) در مفاهیم ادبیات سیاسی به گروهی گویند که در اوضاع سیاسی کشوری از طرق مختلف قانونی سعی در اعمال نفوذ و پیشبرد دیدگاه خود را داشته باشد. اولین بار کلمه لابی و لابی گری در فرهنگ سیاسی آمریکا بکار گرفته شد و امروز مفهوم لابی در این کشور بسیار گسترده و فراگیر است. در یک تعریف کلی، گروه‌های ذی‌نفوذ لابی به آن دسته از گروه‌هایی گفته می‌شود که برای تأثیرگذاری بر روند تصمیم‌گیری‌های سیاسی – اجتماعی و تامین منافع خاص خود عمل می‌کنند. در این قالب، لابی های مختلفی در آمریکا فعالیت می کنند که طیف متنوعی از لابی های سیاسی تا لابی های اقتصادی- اجتماعی را در بر می گیرد. در حوزه سیاسی، لابی ˈآیپکˈ مربوط به گروه یهودیان آمریکا از مهمترین لابی ها و در حوزه اقتصادی لابی ˈانجمن ملی سلاح آمریکاˈ (NRA) مهمترین آن محسوب می شود که معمولا به دلیل قانون آزادی سلاح در آمریکا از قدرت بالایی برخوردار است. نام این انجمن هنگامی بیشتر بر سر زبان ها افتاد که در بیست و چهارم آذر، فردی با حمله به یک مدرسه در شهر ˈنیوتاونˈ ایالت ˈکانیتیکتˈ 27 نفر را کشت که بیست نفر آن کودکان بودند. پس از این واقعه، بسیاری از دولتمردان آمریکایی برای اولین بار از محدودیت حمل سلاح و یا تغییر در قوانین مربوط به خرید و حمل سلاح سخن گفتند. در این رابطه، اوباما پس از رخداد شهر نیوتاون با انتقاد از قوانین حمل سلاح خواستار اصلاح و یا تغییر این قوانین شد.
انجمن ملی سلاح آمریکا برای اولین بار در سال 1871 تشکیل شد و بر اساس اعلام در اساسنامه، این انجمن در چارچوب حمایت از متمم دوم قانون اساسی این کشور ایجاد شده است. متمم دوم قانون اساسی یکی از اصلاحیه‌های منشور حقوق آمریکا است. طبق این سند: ˈداشتن یک نیروی منظم شبه نظامی مردمی که برای امنیت یک کشور آزاد ضروری است و حق مردم برای حمل و نگهداری اسلحه محترم شمرده می‌شودˈ. امروز، انجمن ملی سلاح آمریکا با بیش از 4/3میلیون نفر عضو، قوی‌ترین لابی و گروه ذی‌نفع آمریکا است.
** آمریکا، لابی فروش سلاح و خشونت اجتماعی
------------------------------------------------
خشونت در هویت آمریکایی، امروز به رفتاری روزمره تبدیل شده است، خشونتی که برگرفته از هویت برتری جویی و متفاوت سازی میان خود و دیگران است و در این تفاوت همواره دیگری، پایین تر خوانده می شود. با وجود قوانین مبتنی بر حمل و نگهداری قانونی سلاح در آمریکا و هویت شکل گرفته ناشی از متفاوت بینی، خشونت در این کشور همواره در سطحی بالاتر نسبت به سایر کشورها قرار داشته است. هر ساله در آمریکا حدود 30 هزار تن در اثر شلیک اسلحه به صورت خودکشی، جنایت و یا به طور تصادفی کشته می شوند و حدود 80 درصد از جرایم با اسلحۀ گرم صورت می گیرد. بنابراین، نگهداری و استفاده از سلاح گرم به فرهنگ آمریکایی تبدیل گشته که هنوز اراده ای برای برداشتن آن نیز وجود ندارد. اما با این وجود در این کشور به دلیل وجود لابی فروش اسلحه همه ساله میزان خرید سلاح در میان شهروندان افزایش می یابد. آمریکا از نظر فروش سلاح های سنگین در جهان، در رتبه اول قرار دارد. این کشور در سال 2011 بیش از 77 میلیارد دلار معادل 80 درصد از کل فروش تسلیحات در جهان، سلاح فروخته است. در آمریکا دلیل افزایش تولید سلاح، افزایش خرید سلاح از سوی شهروندان آمریکایی بوده است. فروش سلاح‌های سبک نظامی به دلیل درگیری‌های عراق و افغانستان نیز یکی دیگر از علل افزایش فروش سلاح‌های سبک آمریکایی اعلام شده است. طبق گزارش ˈاف بی‌آیˈ میزان فروش سلاح در آمریکا در سال2011، 16 میلیون و 454 هزار و 951 قبضه بوده است. در این قالب، سوالی که مطرح می گردد، بر این اساس است که چرا با وجود چنین کشتارهایی، دولتمردان آمریکایی هنوز نتوانسته اند قوانین مربوط به آزادی حمل سلاح در این کشور را اصلاح یا تغییر دهند؟
شاید پاسخ این سوال را بتوان در پاسخ ˈوین لاپییرˈ رییس انجمن ملی سلاح آمریکا، جستجو کرد. لاپییر که در روز یکشنبه سوم دی ماه در یک کنفرانس مطبوعاتی و پس از وقایع شهر نیوتاون صحبت می کرد، اظهار داشت؛ برای حفظ کودکان آمریکایی، ماموران پلیس و نگهبانان مسلح باید در نقاط حساس مستقر شوندˈ، رییس انجمن سلاح آمریکا مدعی است که تنها از این طریق می‌توان ˈقاتلان مسلحˈ را متوقف کرد. وین لاپییر تصریح کرد که تنها یک ˈفرد خوبˈ مجهز به سلاح می‌تواند در مقابل یک ˈفرد بد مسلحˈ مقاومت کند، همچنین رییس انجمن سلاح آمریکا تصریح کرد که سخت‌گیری قانونی در خصوص مالکیت و حمل اسلحه هیچ نتیجه مثبتی در بر نخواهد داشت.
چنین رویکری در جامعه آمریکا نشان می دهد که تا چه میزان لابی های فروش سلاح در این کشور دارای قدرت و نفوذ هستند که هنوز ساختار تصمیم سازی امریکا نتوانسته حتی بر سر اصلاح قوانین مربوط به آزادی حمل سلاح به توافق مقدماتی برسد. اگرچه اوباما اعلام کرده است که کمیسیونی را به ریاست ˈجو بایدنˈ معاون رییس جمهوری، تشکیل داده تا بررسی های لازم جهت بازنگری در قانون حمل سلاح را انجام دهد اما با این وجود به نظر می رسد که حتی در بازنگری مربوط به آن نیز نقش لابی های فروش سلاح پررنگ تر خواهد بود.
** جمع بندی
-------------
جامعه آمریکا در حالی امروز دچار بحران های ناشی از خشونت شده است که نقش لابی های فروش سلاح در وقوع این خشونت ها پررنگ تر می شود. حادثه شهر نیوتاون بار دیگر نشان داد که این لابی به دلیل فروش بالا دارای تجارت گسترده ای نیز است. آمارهای رسمی در سال 2012، حاکی از آن است که 47درصد از خانوارهای آمریکایی صاحب حداقل یک اسلحه هستند. در این کشور به ازای هر صد نفر 90 اسلحه سبک وجود دارد که این رقم سه برابر اسلحه موجود در آلمان، فرانسه و سوئد و 2/5 برابر عراق است. از875میلیون قبضه اسلحه سبک در جهان، 275میلیون توسط آمریکایی‌ها خریداری شده است که 70 درصد از آن متعلق به شهروندان معمولی است. همچنین سالانه هشت‌میلیون اسلحه جدید تولید و 4/5میلیون از آن توسط آمریکایی‌ها خریداری می‌شود. این ارقام گویای گردش مالی قابل توجه این کالا در آمریکا است که نه تنها هزینه‌های خرید این کالا را شامل می‌شود، بلکه مالیات‌های دولتی و ایالتی را نیز در برمی‌گیرد. بنا براین می توان براحتی درک کرد که چرا در درون ساختار تصمیم سازی آمریکا اراده کمی برای تحدید فروش و حمل سلاح وجود دارد.
ˈلابیˈ واژه ای است که در ادبیات سیاسی آمریکایی ها به جریان روزمره سیاست سازی و فرایند تصمیم گیری این کشور تبدیل گشته است. لابی (Lobby) در مفاهیم ادبیات سیاسی به گروهی گویند که در اوضاع سیاسی کشوری از طرق مختلف قانونی سعی در اعمال نفوذ و پیشبرد دیدگاه خود را داشته باشد. اولین بار کلمه لابی و لابی گری در فرهنگ سیاسی آمریکا بکار گرفته شد و امروز مفهوم لابی در این کشور بسیار گسترده و فراگیر است. در یک تعریف کلی، گروه‌های ذی‌نفوذ لابی به آن دسته از گروه‌هایی گفته می‌شود که برای تأثیرگذاری بر روند تصمیم‌گیری‌های سیاسی – اجتماعی و تامین منافع خاص خود عمل می‌کنند. در این قالب، لابی های مختلفی در آمریکا فعالیت می کنند که طیف متنوعی از لابی های سیاسی تا لابی های اقتصادی- اجتماعی را در بر می گیرد. در حوزه سیاسی، لابی ˈآیپکˈ مربوط به گروه یهودیان آمریکا از مهمترین لابی ها و در حوزه اقتصادی لابی ˈانجمن ملی سلاح آمریکاˈ (NRA) مهمترین آن محسوب می شود که معمولا به دلیل قانون آزادی سلاح در آمریکا از قدرت بالایی برخوردار است. نام این انجمن هنگامی بیشتر بر سر زبان ها افتاد که در بیست و چهارم آذر، فردی با حمله به یک مدرسه در شهر ˈنیوتاونˈ ایالت ˈکانیتیکتˈ 27 نفر را کشت که بیست نفر آن کودکان بودند. پس از این واقعه، بسیاری از دولتمردان آمریکایی برای اولین بار از محدودیت حمل سلاح و یا تغییر در قوانین مربوط به خرید و حمل سلاح سخن گفتند. در این رابطه، اوباما پس از رخداد شهر نیوتاون با انتقاد از قوانین حمل سلاح خواستار اصلاح و یا تغییر این قوانین شد.
انجمن ملی سلاح آمریکا برای اولین بار در سال 1871 تشکیل شد و بر اساس اعلام در اساسنامه، این انجمن در چارچوب حمایت از متمم دوم قانون اساسی این کشور ایجاد شده است. متمم دوم قانون اساسی یکی از اصلاحیه‌های منشور حقوق آمریکا است. طبق این سند: ˈداشتن یک نیروی منظم شبه نظامی مردمی که برای امنیت یک کشور آزاد ضروری است و حق مردم برای حمل و نگهداری اسلحه محترم شمرده می‌شودˈ. امروز، انجمن ملی سلاح آمریکا با بیش از 4/3میلیون نفر عضو، قوی‌ترین لابی و گروه ذی‌نفع آمریکا است.
** آمریکا، لابی فروش سلاح و خشونت اجتماعی
------------------------------------------------
خشونت در هویت آمریکایی، امروز به رفتاری روزمره تبدیل شده است، خشونتی که برگرفته از هویت برتری جویی و متفاوت سازی میان خود و دیگران است و در این تفاوت همواره دیگری، پایین تر خوانده می شود. با وجود قوانین مبتنی بر حمل و نگهداری قانونی سلاح در آمریکا و هویت شکل گرفته ناشی از متفاوت بینی، خشونت در این کشور همواره در سطحی بالاتر نسبت به سایر کشورها قرار داشته است. هر ساله در آمریکا حدود 30 هزار تن در اثر شلیک اسلحه به صورت خودکشی، جنایت و یا به طور تصادفی کشته می شوند و حدود 80 درصد از جرایم با اسلحۀ گرم صورت می گیرد. بنابراین، نگهداری و استفاده از سلاح گرم به فرهنگ آمریکایی تبدیل گشته که هنوز اراده ای برای برداشتن آن نیز وجود ندارد. اما با این وجود در این کشور به دلیل وجود لابی فروش اسلحه همه ساله میزان خرید سلاح در میان شهروندان افزایش می یابد. آمریکا از نظر فروش سلاح های سنگین در جهان، در رتبه اول قرار دارد. این کشور در سال 2011 بیش از 77 میلیارد دلار معادل 80 درصد از کل فروش تسلیحات در جهان، سلاح فروخته است. در آمریکا دلیل افزایش تولید سلاح، افزایش خرید سلاح از سوی شهروندان آمریکایی بوده است. فروش سلاح‌های سبک نظامی به دلیل درگیری‌های عراق و افغانستان نیز یکی دیگر از علل افزایش فروش سلاح‌های سبک آمریکایی اعلام شده است. طبق گزارش ˈاف بی‌آیˈ میزان فروش سلاح در آمریکا در سال2011، 16 میلیون و 454 هزار و 951 قبضه بوده است. در این قالب، سوالی که مطرح می گردد، بر این اساس است که چرا با وجود چنین کشتارهایی، دولتمردان آمریکایی هنوز نتوانسته اند قوانین مربوط به آزادی حمل سلاح در این کشور را اصلاح یا تغییر دهند؟
شاید پاسخ این سوال را بتوان در پاسخ ˈوین لاپییرˈ رییس انجمن ملی سلاح آمریکا، جستجو کرد. لاپییر که در روز یکشنبه سوم دی ماه در یک کنفرانس مطبوعاتی و پس از وقایع شهر نیوتاون صحبت می کرد، اظهار داشت؛ برای حفظ کودکان آمریکایی، ماموران پلیس و نگهبانان مسلح باید در نقاط حساس مستقر شوندˈ، رییس انجمن سلاح آمریکا مدعی است که تنها از این طریق می‌توان ˈقاتلان مسلحˈ را متوقف کرد. وین لاپییر تصریح کرد که تنها یک ˈفرد خوبˈ مجهز به سلاح می‌تواند در مقابل یک ˈفرد بد مسلحˈ مقاومت کند، همچنین رییس انجمن سلاح آمریکا تصریح کرد که سخت‌گیری قانونی در خصوص مالکیت و حمل اسلحه هیچ نتیجه مثبتی در بر نخواهد داشت.
چنین رویکری در جامعه آمریکا نشان می دهد که تا چه میزان لابی های فروش سلاح در این کشور دارای قدرت و نفوذ هستند که هنوز ساختار تصمیم سازی امریکا نتوانسته حتی بر سر اصلاح قوانین مربوط به آزادی حمل سلاح به توافق مقدماتی برسد. اگرچه اوباما اعلام کرده است که کمیسیونی را به ریاست ˈجو بایدنˈ معاون رییس جمهوری، تشکیل داده تا بررسی های لازم جهت بازنگری در قانون حمل سلاح را انجام دهد اما با این وجود به نظر می رسد که حتی در بازنگری مربوط به آن نیز نقش لابی های فروش سلاح پررنگ تر خواهد بود.
** جمع بندی
-------------
جامعه آمریکا در حالی امروز دچار بحران های ناشی از خشونت شده است که نقش لابی های فروش سلاح در وقوع این خشونت ها پررنگ تر می شود. حادثه شهر نیوتاون بار دیگر نشان داد که این لابی به دلیل فروش بالا دارای تجارت گسترده ای نیز است. آمارهای رسمی در سال 2012، حاکی از آن است که 47درصد از خانوارهای آمریکایی صاحب حداقل یک اسلحه هستند. در این کشور به ازای هر صد نفر 90 اسلحه سبک وجود دارد که این رقم سه برابر اسلحه موجود در آلمان، فرانسه و سوئد و 2/5 برابر عراق است. از875میلیون قبضه اسلحه سبک در جهان، 275میلیون توسط آمریکایی‌ها خریداری شده است که 70 درصد از آن متعلق به شهروندان معمولی است. همچنین سالانه هشت‌میلیون اسلحه جدید تولید و 4/5میلیون از آن توسط آمریکایی‌ها خریداری می‌شود. این ارقام گویای گردش مالی قابل توجه این کالا در آمریکا است که نه تنها هزینه‌های خرید این کالا را شامل می‌شود، بلکه مالیات‌های دولتی و ایالتی را نیز در برمی‌گیرد. بنا براین می توان براحتی درک کرد که چرا در درون ساختار تصمیم سازی آمریکا اراده کمی برای تحدید فروش و حمل سلاح وجود دارد.