جعفر بای، آسیب شناس اجتماعی در گفتگو با سایت شبستان با انتقاد از طرح ازدواج آسان خاطرنشان کرد: در طرح ازدواج آسان نیز متاسفانه دولت تک بعدی برخورد کرد و فقط مساله مالی و اقتصادی جوانان را مورد توجه قرار داده است در حالیکه مساله جوان صرفاً مسایل اقتصادی و مالی نیست. این طرح به واسطه تک بعدی بودن موفق نشد و متاسفانه در اجرای تنها بعد مالی و اقتصادی یعنی اعطای وام ازدواج نیز ناکام ماند.
وی ادامه داد: بنابراین چگونه می توان با مشکلات فراوانی که جوانان با آن دست و پنجه نرم می کنند از آنها انتظار ازدواج داشته باشیم.
این پژوهشگر یکی از اساسی ترین مشکلات جوانان را بیکاری عنوان کرد و افزود: اگر سیاستگذاران و دولتمردان برنامه های اشتغال زایی را برای جوانان فراهم کنند قطعاً جوان ایرانی شاغل، خود می تواند همسر مناسبی را انتخاب کند و همچنین مراسم مطلوبی نیز برای ازدواج برگزار کند.
وی با بیان اینکه آنچه می تواند به جوان ایرانی هویت بخشیده و انگیزه لازم را برای ازدواج آنان فراهم سازی کند حل معضل اشتغال و تغییر نگرش های فرهنگی و اجتماعی در جامعه است یادآور شد: ورود به حوزه ازدواج جوانان، وارد شدن به محرمانه ترین بخش زندگی آنان است. بنابراین نمی توان به جای جوان برای او تصمیم گرفت ،بلکه باید شرایطی را فراهم کرد تا جوان ایرانی خود برای رفع مشکلش تصمیم بگیرد.
این آسیب شناس در ادامه افزود: باید شرایطی برای جوانان فراهم شود تا آنها به طور خودجوش و بدون محرکهای بیرونی به کنش اجتماعی پاسخ مناسب بدهند و انتظارات والدین را جوانان را فراهم کنند.
بای با بیان اینکه نهاد خانواده به عنوان یک نهاد بین المللی از قداست بسیار بالایی برخوردار است و در ادبیات دینی خشت اول نظام تربیت محسوب می شود اظهار کرد: متاسفانه امروزه نهاد خانواده در معرض آماج حملات خودی و بیگانه قرار گرفته است.
این پژوهشگر تصریح کرد: دولتی سازی کارکرد خانواده، باعث تضعیف این نهاد شده است بنابراین دولتمردان ابتدا به طور غیرمستقیم باید بستر مناسب را برای امر ازدواج جوانان بدون مداخله فراهم کنند تا جوان به طور خودجوش دست به گزینش همسر زده و مراسم و آداب و رسوم ازدواج را متناسب با انتظارات جامعه خود به مرحله اجرا بگذارد.