نساء کرمیمزین در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی شبکه اطلاعرسانی «مرصاد»؛ با تأکید بر اهمیت فرزندپروری دیجیتال، اظهار داشت: فرزندپروری دیجیتال در عصر رسانه برای خانوادهها از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. آموزش و نظارت والدین باید متناسب با سن کودک باشد، چرا که نیازها و شیوههای نظارتی در هر سن متفاوت است.
وی افزود: فرزندپروری دیجیتال از بدو تولد آغاز میشود، زیرا والدینی که خود توان استفاده بهینه از رسانه را ندارند، ناخواسته توجه کمتری به کودک نشان میدهند. این موضوع میتواند منجر به گسست ارتباطی و اختلال در شکلگیری دلبستگی ایمن در کودک شود و در نتیجه رابطه بهینه میان مادر و کودک شکل نگیرد.
این روانشناس سلامت گفت: در سنین بالاتر نیز اگر والدین برای ساکت کردن یا سرگرم کردن کودک از گوشی استفاده کنند، کودک از رشد شناختی و حرکتی لازم بازمیماند و به نور صفحه نمایش بهشدت وابسته میشود.
وی ادامه داد: امروزه با شیوع بالای پدیده «بیبی دیجیتال» مواجه هستیم که تشخیص آن از برخی اختلالات رشدی مانند اوتیسم دشوار است. این کودکان وابستگی شدید به گوشی دارند، ارتباط چشمی ضعیفی برقرار میکنند و تعامل مؤثری با محیط اطراف خود ندارند. اگر مصرف رسانه در خانه بدون نظارت باشد، کاهش این وابستگی برای والدین بسیار دشوار خواهد شد و در نهایت رابطه والد و کودک آسیب میبیند.
کرمیمزین تصریح کرد: در چنین شرایطی، در سنین بالاتر کودک یا نوجوان حرفشنوی کمتری از والدین خواهد داشت و همین امر مانع نظارت مؤثر والدین بر عملکرد فرزندشان در فضای مجازی میشود، چرا که فرزندان زمانی به توصیههای والدین گوش میدهند که رابطه عاطفی سالمی میان آنها برقرار باشد.
وی با اشاره به کودکان در سن مدرسه گفت: استفاده از فیلترهای مناسب در فضای مجازی و موتورهای جستجو ضروری است تا کودک به محتوای آسیبزا دسترسی نداشته باشد. والدین باید بر فهرست مخاطبان کودک نظارت داشته باشند و تا سن ۱۲ یا حتی ۱۳ سالگی، کودک نباید با افراد ناشناس گفتگو کند.
این رواندرمانگر افزود: والدین باید از دلیل استفاده و مدت زمان مصرف برنامههایی که کودک نصب میکنند، آگاه باشند، همچنین باید بدانند کودک تصاویر و سلفیهای خود را در کجا به اشتراک میگذارد، در چه کانالهایی فعالیت دارد و دوستانش چه محتوایی برای او ارسال میکنند.
وی تأکید کرد: لازم است والدین بهصورت شفاف درباره قلدریهای فضای مجازی با فرزندان صحبت کنند و به آنها آموزش دهند اگر پیامی یا فردی احساس بدی در آنها ایجاد کرد، حتماً موضوع را با والدین در میان بگذارند و آن محتوا را برای دیگران ارسال نکنند. همچنین باید بدانند گفتگو با افراد ناشناس میتواند ردپایی دائمی در اینترنت باقی بگذارد و در آینده آسیبزا باشد.
کرمیمزین خاطرنشان کرد: انتشار تصاویر کودکان و نوجوانان توسط خود آنها یا والدین در فضای مجازی میتواند موجب عادیسازی این رفتار شود و پیامدهای منفی به همراه داشته باشد. همچنین مشاهده محتوایی مانند سلاحهای گرم و سرد در رسانهها باید برای کودک توضیح داده شود و تأکید شود که عادیسازی رسانهای به معنای سالم یا بیخطر بودن آن نیست.
وی در پایان گفت: قرارها و تعاملات نوجوانان باید با اطلاع و هماهنگی والدین باشد. اجرای همه این قوانین تنها زمانی امکانپذیر است که رابطه والدین با کودک یا نوجوان، رابطهای بهینه، حمایتی و نظارتی باشد، نه صرفاً کنترلی.