بابک امیری در گفتگو با خبرنگار گروه ورزشی شبکه اطلاعرسانی «مرصاد»؛ با انتقاد از وضعیت مدیریت ورزش استان کرمانشاه، اظهار داشت: مشکل اصلی والیبال استان به ضعف جدی در مدیریت ورزش و جوانان بازمیگردد و متأسفانه مدیرانی پای کار آمدهاند که شناخت و تخصصی در حوزه والیبال ندارند.
وی با اشاره به وضعیت دانش مربیان والیبال استان کرمانشاه، تصریح کرد: نبود تیم حرفهای در سطح لیگهای کشوری باعث شده مربیان و داوران امکان رشد واقعی نداشته باشند و صرف دریافت مدرک، بدون تجربه میدانی و حضور فیزیکی، هیچ کمکی به ارتقای فنی آنها نمیکند.
مسئول کمیته مربیان هیأت والیبال کرمانشاه افزود: متأسفانه برخی مربیان بدون پشتوانه فنی و حتی از مسیر روابط وارد این حوزه شدهاند و نتیجه آن نارضایتی خانوادههایی است که پس از سالها هزینه، پیشرفت محسوسی در فرزندان خود مشاهده نمیکنند.
امیری تأکید کرد: مشکل اصلی بازیکنان آموزشی استان، ضعف مربیان است، نه استعداد بازیکن؛ بسیاری از مربیان تجربه بازی حرفهای ندارند و آموزشهای نادرست فنی ارائه میدهند، در حالی که مدرکگرایی بدون دانش عملی، آسیبی جدی به والیبال استان وارد کرده است.
نبود تیم حرفهای، حلقه مفقوده توسعه والیبال
وی نبود تیم حرفهای را یکی از بزرگترین ضعفهای والیبال کرمانشاه دانست و گفت: حضور تیم در لیگها زمینه استفاده از مربیان غیربومی، انتقال تجربه و یادگیری عملی مربیان داخلی را فراهم میکند، اما متأسفانه انگیزهای برای یادگیری عمیق در میان برخی مربیان دیده نمیشود.
مسئول کمیته مربیان هیأت والیبال کرمانشاه با بیان اینکه بسیاری از مربیان تنها بهدنبال مدرک هستند، خاطرنشان کرد: سطح بالای بازیکنان آموزشی در استان بدون پشتوانه مربیگری و مدیریتی رها شده و پس از چندین سال، هیچ خروجی قابل دفاعی در سطح حرفهای مشاهده نمیشود.
امیری درباره راهکار ارتقای دانش مربیان، گفت: هیأت والیبال باید با دعوت از مربیان تراز اول کشور و برگزاری کلاسهای آموزشی عملی و تئوری، زمینه رشد مربیان را فراهم کند، نه اینکه آموزشها بهصورت محدود و دروناستانی برگزار شود.
وی با انتقاد از عملکرد هیأت والیبال استان، افزود: متأسفانه تمرکز اصلی هیأت بر درآمدزایی و امور حاشیهای است و نه توسعه مربیان؛ اگر برنامهریزی دقیق وجود داشت، والیبال کرمانشاه امروز به این وضعیت بحرانی و نگرانکننده دچار نمیشد.
مسئول کمیته مربیان هیأت والیبال کرمانشاه با اشاره به فاصله مربیگری سنتی و روشهای مدرن، گفت: والیبال امروز مبتنی بر علم روز است و حتی یک ماه دوری از آموزشهای علمی و تمرینات تخصصی، مربی را عقب میاندازد؛ در حالی که والیبال کرمانشاه از این مسیر فاصله زیادی دارد.
از قطب والیبال ایران تا حاشیهنشینی
امیری با اشاره به سابقه درخشان والیبال کرمانشاه، عنوان کرد: این استان زمانی قطب والیبال ایران بود، اما ضعف مدیریت و گسترش پارتیبازی باعث شد بزرگان و چهرههای باتجربه از والیبال فاصله بگیرند و میدان به افراد غیرمتخصص سپرده شود.
وی افزود: متأسفانه بسیاری از پیشکسوتان و حتی بازیکنان باسابقه تیم ملی بهدلیل همین نگاههای غیرحرفهای کنار رفتهاند، در حالی که بازیکنان مستعد کرمانشاهی امروز در استانهای دیگر توپ میزنند و استان خودشان از این ظرفیت محروم مانده است.
مسئول کمیته مربیان هیأت والیبال کرمانشاه با اشاره به تجربه شخصی خود گفت: ۱۶ سال در بالاترین سطح والیبال ایران بازی کردم، اما استان با این همه ظرفیت حتی یک تیم حرفهای ندارد؛ مسئلهای که مستقیماً به نبود مدیر کاربلد و حامی مالی بازمیگردد.
امیری تأکید کرد: نبود تیم حرفهای موجب شده ردههای پایه نیز انگیزه خود را از دست دهند، در حالی که داشتن یک تیم قوی میتواند مسیر رشد نونهالان و نوجوانان را هموار کند و از دل آموزشها، بازیکنان تراز اول برای آینده والیبال استان تربیت شوند.
وی با انتقاد از وضعیت آموزش در ردههای پایه، تصریح کرد: تمرکز صرف بر درآمدزایی و ثبتنامهای گسترده، بدون توجه به کیفیت آموزش، آسیبزاست؛ حضور دهها بازیکن در یک سالن با چند مربی محدود، عملاً امکان آموزش اصولی و کشف استعداد را از بین میبرد.
مربی دلسوز، شرط اصلی بازیکنسازی
مسئول کمیته مربیان هیأت والیبال کرمانشاه خاطرنشان کرد: توسعه ردههای پایه زمانی نتیجه میدهد که مربیان دلسوز و متخصص پای کار باشند، نه اینکه صرفاً به منافع مالی فکر شود؛ در غیر این صورت، بازیکنسازی واقعی اتفاق نمیافتد و سرمایه انسانی والیبال هدر میرود.
امیری در پایان گفت: اولین نیاز والیبال کرمانشاه، مدیر دلسوز و والیبالیفهم است که بتواند حامی جذب کند؛ داشتن تیم در لیگهای مختلف، زمینه پیشرفت مربیان، داوران و بازیکنان را فراهم میکند، اما متأسفانه مدیران فعلی بیشتر بهدنبال کارهای نمایشی هستند.