به گزارش بازی دراز، سال هاست در همین موقع از سال، همه در حالی که چشم به راه تحویل سال کهنه و آغاز سال جدید در کنار عزیزان و خانواده هایشان هستند، بخشی از دلها را اضطراب و ترس چهارشنبه ی آخر سال در برمیگیرد.
در این موقع از سال بزرگترین ریسک، بیرون آمدن از خانه و مواجه شدن با انبوه آتش سوزی و انفجار که تمام شهر را به منطقۀ جنگی تبدیل کرده؛ میباشد. از یک طرف قلب همیشه نگران مادر و از طرف دیگرترس از رزمندگان! غیور که تمام کوچه ها را به منطقه عملیاتی و جهنم همشهریانشان تبدیل کرده اند آدم را وادار به خانه نشینی میکند. اما آیا فکر میکنید نشستن در خانه، امنیت شما را تأمین میکند؟! جواب این است: خیر.
اگر در خانه ویلایی زندگی میکنید، ترقه ها و خمپاره ها به داخل حیاطتان پرتاب میشود و اگر ساکن آپارتمان هستید، نارنجک های دست ساز و دست سوز، شیشه های شما را خواهند شکست. و اگر در جزیره ای متروک پنهان شده اید، پیغام صلح را با موشک های بالستیک دریافت خواهید کرد.
مشام شهر که با بوی بهار پر شده، سرشار از بوی زننده ی خودخواهی انسانها میشود. رهگذران بی گناه قربانی یک لحظه تفریح افراد بی فکر میشوند و یک خانواده باید سال خود را پای هفت سین سرم و سرنگ و سوزن بیمارستان تحویل کند.
به مادری که چشم انتظار پسر کوچکش (که ظاهرا رفته گل کوچیک بازی کند، اما در واقع در حال ساختن اکلیل سرنج در خانه دوستش است) چه میتوان در مورد نعش سوخته ی جگرگوشه اش گفت؟
این فرهنگ غلط که منشأ مشخصی ندارد، از کی وارد این مملکت شد، کسی نمیداند. اما چیزی که میدانیم این است که چهارشنبه سوری، به این نحو که در کشور ما برگزار میشود، عید را به کام خیلی ها تلخ میکند. تصاویر دلخراشی که گاه از تلویزیون پخش میشود، حتی کام خانواده های آسیب ندیده را تلخ میکند.
همه مسئولین حرف از فرهنگسازی از دوران کودکی میزنند. اما برای چنین فرهنگسازی گسترده ای، زمان زیادی لازم است و در این مدت آمار قربانیان چهارشنبه سوری تکاندهنده خواهد بود.
برخورد با افرادی که مواد محترقه ی خطرناک میسازند و میفروشند نیز از گزینه های دیگر مسئولین بوده که کارآمد به نظر می آید. اما با وجود تلاش های زیاد مأمورین، بازهم کسانی هستند که بتوانند قصر در بروند و جان افراد و شهروندان عزیز را به خطر بیندازند.
در چند سال اخیر جشنها و نمایشهایی از طرف شهرداریها و ارگانهای دولتی برگزار میشود که بسیار در کاهش تلفات چهارشنبه سوری مؤثر بوده است. با افزایش این روند برای به راه انداختن چنین جشن هایی و شاید کاهش قیمت شرکت در این جشنها در سالیان آینده میتوانیم شاهد بهبود وضعیت برگزاری این جشن باستانی در کشورمان باشیم.
با این وجود نمیتوان از نقش خانواده ها در جلوگیری از اتفاقات ناگوار گذشت. در ابتدا تربیت صحیح و آرامش طلب کودکان و سپس نظارت دقیق و کافی بر روی اعمال فرزندان در هنگام برگزاری این جشن، تهیه ابزار سالم و زیبای جشن، و بردن فرزندان به مکانهای خلوت و مناسب برای آتش بازی و همچنین همراه و همپای فرزند خود بودن، میتواند به برگزاری هر چه سالمتر این جشن کمک کند و سال نو با زیبایی و سلامت هر چه تمام تر در تمام کشور جشن گرفته شود.
