رضا عطاران: مي‌ترسيدم مردم با ديدن من خنده‌شان بگيرد

عطاران در گفت‌وگو با برنا پيرامون «دهليز» گفت: اين فيلم اولين تجربه جدي من در يک اثر سينمايي به شمار مي‌رفت و به همين خاطر بايد تلاش مضاعفي را به کار مي‌بستم تا مخاطب من را در قالب جديد باور کند و از من انتظار خلق يک صحنه کمدي را نداشته باشد . به همين خاطر تمام سعي‌ام را به کار بستم تا طوري بازي کنم که مخاطب از ديدن من نخندد و من را باور کند. وي ادامه داد: «دهليز» نگاه متفاوت و اثر گذاري را نسبت به مقوله قصاص دارد و سعي دارد فارغ از کليشه‌ها به اين موضوع بپردازد و به جاي آن‌که به بحث خشونت در اين مقوله بپردازد آن را از منظر خانوادگي مورد بررسي قرار دهد. در اين فيلم ما با يک خانواده شريف رو به رو هستيم که ناخواسته و بر اساس يک اشتباه وارد يک دهليز شدند و براي گذر از ان با مشکلات بسياري مواجه هستند. عطاران اضافه کرد: به تصوير کشيدن رابطه پدر و پسري در اين فيلم از اهميت زيادي برخوردار بود و کارگردان اين فيلم بايد کودکي را انتخاب مي‌کرد تا اين صحنه ها را به شکل باور پذيري بازي کند و خوشبختانه محمدرضا شيرخانلو به خوبي از پس اين مهم بر آمد. او در نوع خودش يک استثنا محسوب مي‌شد و به خوبي از پس نقشي که به او واگذار کرده بودند برآمد و بدون حس خستگي پا به پاي ما براي بازي در دهليز تلاش کرد. اين بازيگر در مورد علت موفقيت فيلم «دهليز» خاطر نشان کرد: بي‌شک مهم‌ترين علت موفقيت اين فيلم در آن است که ما با يک تيم حرفه‌اي در اين کار سروکار داشتيم و مهره‌ها در دهليز به خوبي چيده شده بود و اين مهم باعث مي‌شد تا همه بچه‌ها کارشان را به درستي انجام دهند. بازيگر فيلم« ورود آقايان ممنوع» و «خوابم مي‌آد» افزود: اين فيلم به دليل صحنه‌هاي احساسي داشت که باعث شد که بارها من تحت تاثير ان قرار بگيرم و اشک بريزم. در هر حال اين فيلم را يک اثر موفق مي‌دانم که باظرافت تمام توانست مباحث خانوادگي و اجتماعي را مورد بررسي قرار دهد.