بازی دراز 1404/"کجا ،گل بشکفد با حمله خس
بیفتد شهر ما در دست ناکس
نشان خار وخس دادیم آن روز
پس از فتح المبین ،بیت المقدس"
کلاس درس ما، درگاه عشق است
کتاب ما ،دل آگاه عشق است
نوشته روی پیشانی شهیدی
حسین استاد دانشگاه عشق است
"برتوسن عشق، رهسپار است شهید
چون موج سپید،بی قرار است شهید
چون شبنم خون ،نشسته برگونه گل
تفسیر طراوت بهار است ،شهید
دل کارون پراز خمپاره ومین
به خون عاشقان گردیده رنگین
زخونین شهرجز مسجد نمانده
ولی از پا نشست آن خصم ننگین
"کسی از آه ودردم باخبرنیست
از آن شبهای سردم با خبرنیست
"بر دوشم پراز نارنجک وعشق
زاسرار نبردم باخبرنیست
شب وتنهایی ومیدان جنگ است
به سنگر در دست من تفنگ است
نمی ترسم من از انبوه دشمن
فشنگ آخرینم خاره سنگ است
"به گاه رزم چون آتش فشانم
به قلب دشمنان تیغ وسنانم
"حماسه ساز میدان نبردم
بمیرم یا بمانم جاودانم
تمام بغض ها آواز گشتند
اسارتهای ما پرواز گشتند
به این گلدسته های چشم در راه
پرستوهای رفته باز گشتند
"وطن آئینه پاک خدائیست
وطن آئینه دار آشنائیست
"وطن تا بیمه نام حسین است
تمام خاک ایران کربلائیست
خوشا آن روزهای خوب سنگر
شب زیبای پرواز کبوتر
شب رقصیدن یک لاله در خون
شهادت زیر باران منور
"ای کاش دلم به کینه آتش بزند
برآتش دل رنگ سیاوش بزند
"ای کاش دوباره چشم خندان شهید
بر بغض گلوی اشک ترکش بزند
شاعر: صالح افشار تویسرکانی
